Kirkjuritið - 01.09.1978, Síða 19

Kirkjuritið - 01.09.1978, Síða 19
Það skal verða messa! Prófastur Húnvetninga og Strandamanna, síra Pétur Þ. Ingjaldsson, gerir úttekt á ævistarfinu, sjálfum sér, prestarespektinni o. fl. Síra Pétur var orðinn prestur fyrir norðan og gestur í Reykjavík, dreng- ^rin'n úr höfuðstaðnum. Á þeim árum ^ar síra Magnús Runólfsson, annar ^eykjavíkur-drengur, orðinn fram- kyaemdastjóri KFUM, en líklega hefur s'ra Friðrik enn verið tepptur í Dan- ^aörku. Þá voru prestar eins og örlítið öðrum heimi, — þeir, sem komu utan af landi nærri því eins og skroppnir út úr þjóðsögunum. Þann- '9 var síra Pétur, þegar Síra Magnús kynnti hann á fundi í KFUM. Og þótt ®kkert orð úr tölu hans á þeim fundi nafi varðveitzt í kolli unglings, þá j^aðist ekki mynd hans sjálfs. Eitt- vað var hann í ætt við vindinn, sem Pu veizt ekki, hvaðan kemur né hvert ^uni fara, eitthað ungæðislegt og þó rengilegt við hann. Orðin virtust °num dálítið óstýrilát, raustin dá- II hfjúf og hressileg þó, en handan s var eins og skíma af þeirri andans ^ngvaerð, sem vinir Drottins þekkjast Síra Pétur hefur verið trúr hjörð e'rT-' 'naerr' fjóra áratugi. Dag einn, k|rkjuþing stóð í Reykjavík, gerðu tveir óeirðarmenn í bræðrastétt hans för á hendur honum. Honum brá lítið eitt, enda nóg um að þenkja þá stund- ina, - sonurinn svo að segja á skurð- arborðinu og nefndir kirkjuþings að fást við stórræði. Stilltur vel tók hann þó erindi komumanna, og fám stund- um síðar fóru fram orðræður þær, sem héreru skráðar. Hendur hans náðu yfir okkur - Þú ert uppvaxinn hér í Reykjavík, síra Pétur? - Jú, það má segja, að ég sé Reyk- víkingur sfðan 1690. Þrjár móður- ömmur mínar voru utan úr Engey, og fjórir afar mínir bjuggu í Skildinga- nesi; fengu konurnar úr Engey. Mér er sagt, að Engeyjarmenn hafi haft þar búsetu síðan 1690. En f föðurætt er ég kominn frá Eyjum í Kjós. - Þú ert sem sé alger Sunnlend- ingur. En hvar ólstu upp í Reykjavfk? - Ég ólst upp bæði í Austur- og Vesturbænum, mest í Vesturbænum. Ég et fæddur á Rauðará við Reykja- vík. Foreldrar mínir voru þar víst 177
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.