Kirkjuritið - 01.09.1978, Blaðsíða 49

eftir í margvíslegum umsvifum hans
°9 er ekki ofsagt, að það hafi verið
séra Stefáni mikil h.amingja að eiga
slíka hægri hönd. Heimili þeirra á
Þingeyri bar vott mikilli snyrti-
mennsku og myndarskap. Þau komu
að prestssetrinu heldur bágbornu, en
unnu að því stöðugt þau 28 ár, sem
Þau bjuggu á Þingeyri, að bæta húsið
°g fegra. Nú skartar þar fallegt hús í
gróskumiklum og vel girtum garði.
Ég tel það lán mitt að hafa byrjað
Prestsskap í námunda við séra Stefán
Éggertsson. Hann var ákaflega ráð-
hollur yngri starfsbróður og gott til
bans að leita í hvívetna. Eru mér
minnisstæð löngog innvirðuleg sím-
töl okkar á síðkvöldum, einnig tíðar
komur okkar hjónanna til Þingeyrar á
SlJrnrum, þar sem við mættum ein-
stakri gestrisni og hlýhug prófasts-
öjónanna.
^ig brestur þekkingu til að skrifa
glöggt um afköst séra Stefáns á sviði
skógræktar, slysavarna, talstöðvar-
°g flugmála. En það votta þeir, sem
9jörst vita, að afrek hans á hverju
einu þessara sviða mættu nægja til
Pess að halda á lofti nafni hans um
^ngan aldur. Hann bar mjög fyrir
briósti landvernd alla. Og á sviði
slýsavarna lyfti hann grettistaki. Um
,angt árabil ráku þau hjónin einstæða
0rVggisþjónustu við skip, báta, bíla
°9 flugvélar um Þingeyrar Radio. Fyr-
lr Þetta fórnfúsa starf var séra Stefán
9erður að heiðursfélaga Slysavarna-
elags íslands á hátíðafundi þess
978. Síðast en ekki síst má nefna
baö verk séra Stefáns, sem líklega má
e,jast hvað glæsilegast, en það er
bygging flugvallarins í landi Sanda
við Dýrafjörð. Þarna skartar 1100
metra löng flugbraut, þar sem bún-
aður allur er til fyrirmyndar og hafa
sérfróðir menn um flugmál lokið lofs-
orði á þetta mannvirki. Og óhætt er
að fullyrða, að án árvekni séra Stef-
áns, þrautseigju, þolinmæði og mála-
fylgju, væri samgöngumálum Dýr-
firðinga nú mun skemmra á veg kom-
ið.
Séra Stefán var maður ákaflega
hreinn og beinn við hvern sem var að
eiga. Hann brast aldrei hugrekki til
þess að segja meiningu sína hverjum
sem hafa vildi. Og þó var hann slíkt
prúðmenni, að fáir munu hafa látið
sér þykja við hann. ræður hans í
mannfagnaði voru margar afburða-
snjallar, þegar spaugsyrðum rigndi
yfir viðstadda og kölluðu fram hlátur
og kátínu. Hann vartrúrsonurþeirrar
kirkju, sem hann helgaði líf sitt og
beitti orku sinni óhikað í þágu mál-
staðarGuðshinsgóða.
Prófastur varð séra Stefán í Vestur-
ísafjarðarsýslu árið 1966 og þartil ár-
ið 1971, er bæði ísafjarðarprófasts-
dæmin voru sameinuð. Hann varð
prófastur ísafjarðarprófastsdæmis
árið 1977, þegar séra Sigurður Kristj-
ánsson, fyrrum sóknarprestur á Isa-
firði, lét af því embætti. Séra Stefán
var formaður Prestafélags Vestfjarða
og eigum vér starfsbræður hans á
bak að sjá svipmiklum félaga sem
auðgaði samverustundirnar á Presta-
félags- og héraðsfundum ógleyman-
legum persónuleika sínum. Er mikið
skarð fyrir skildi í hópi vorum Vest-
fjarðapresta og mun vandfyllt.
207