Kirkjuritið - 01.09.1978, Blaðsíða 82

mælt, segir hann við hann: Fylg þú
mér.“30 Liðhlaupanum er gefinn
kostur á að byrja upp á nýtt, og ekkert
er minnst á afbrot fortíðar. Það var
þetta, sem henti ,,litlu hjörðina", lýð
Guðs. Hún hafði að vísu líkt og gufað
upp, svo að enginn árangur var sýni-
legur af því starfi, sem innt var af
hendi. En henni var fyrirgefið og hún
var sköþuð að nýju. Þá kom nýi ísrael
fram, hann, sem spámennirnir höfðu
sagt, að yrði leystur frá gröfinni-
Þannig varð kirkjan til, og hún gaf
aldrei gleymt því að stofnendur
hennar voru menn, sem höfðu taþað
ærunni og áttu stöðu sína að þakka
einum saman mikilleik síns meistara,
sem var kunnugur þjáningum.
Minningargreinar um þá síra Jóhann Pálmason og síra Sigurð Ó. Lárus-
son bárust því miður ekki nógu snemma til þess að birtast í þessu hefti,
en koma þá væntanlega í næsta hefti.
240