Kirkjuritið - 01.12.1978, Qupperneq 17

Brei&abólsta&ur á Skógarströnd um 1940.
anna ódauðleikahugmyndir fornar
°9 nýjar og takast síðan á við upp-
^sutrú Biblíunnar. En minna varð úr.
e9ar lokið var prófinu í heimspeki-
e'ld, voru öll úrræði til lengri dvalar
er|endis þrotin og vel það. Ég fór heim
°9 tók guðfræðipróf hér. En ákveðið
gar' að ég héldi áfram í Uppsölum síð-
r’ Þ- e. a. s., vinur minn Anton Frid-
,'chsen var ákveðinn í því fyrir mína
°nd. Ég sótti fyrirlestra hans í Nýja
estamentisfræðum samhliða námi
v lnu 1 heimspekideild. Fridrichsen
Qar áhrifamestur allra guðfræðikenn-
ra í Uppsölum þessi árin og heims-
fó r)nUr. vísindarnaður. Hann tók ást-
^ s h við mig. Það segi ég honum til
Þó°Ss. en ekk' mer (eins og sr. Árni
sinTr'nsson sagði, þegar hann kynnti
^ 9 yrst fyrir mér og gat þess m. a., að
nn vaeri skyldur dr. Jóni biskupi
Helgasyni, þó að annað felist í mínum
orðum hér). Fridrichsen var íslenskrar
ættar (afkomandi Gísla prófessors
Johnson í Osló, sem varaf Espólínsætt-
inni). Þess naut ég. Og svo var hann
kunnur að því að taka ástfóstri við þá,
sem hann hélt að kynnu eitthvað í
grísku! Líklega hefðu áform hans
komist eitthvað áleiðis, ef stríðið hefði
ekki skorist í leikinn.
Eitt heilræði, góði —
- Þú vígðist til Breiðabólstaðar á
Skógarströnd. Það var upphaf prests-
þjónustunnar?
- Já, ég vígðist til Breiðabólstaðar á
Skógarströnd. Nokkur prestaköll önn-
urvoru lausog átti ég kostásetningu í
255