Sjómannadagsblaðið - 04.06.1961, Qupperneq 44

héðan fjöldi sjómanna á skúturnar.
Eftir aldamótin koma mótorbátarn-
ir, sem fjölgar smátt og srnátt, sam-
hliða sem þeir líka stækka. Arið
1907 er byggt hér hið fyrsta opin-
bera mannvirki: Bryggjan í Steins-
vör. Var að því mikil framför.
Það má segja, að fyrst verði bylt-
ing í sögu Akraness og' framförum,
eftir að útgerðin flyzt algerlega heim
1928, þ. e. hætt er að ,,fara í verið”.
Skipum fjölgar enn, og þau stækka.
Fjöldinn af fólkinu fer að stunda at-
vinnu sína heima, í stað þess að
heiman.
Um þetta leyti eru Garðarnir
keyptir, og þar hafin ræktun. Og
byrjað er á hafnargerð. Liti Akra-
nes nú í dag mjög á annan veg út,
ef ekki hefði einmitt þá verið í þetta
ráðizt.
Hagurinn batnar, kröfurnar vaxa
og e. t. v. eyðslan að sama skapi. En
hvað sem öllu líður og um þetta allt
má segja, hefur á Akranesi, sem
annars staðar gerzt ævintýri með
þjóðinni. Ævintýri, sem enginn vildi
vera án. Og þrátt fyrir allt það, sem
miður hefur farið í þessari þróun,
vildi enginn hverfa til hins gamla
allsleysis, sem áður var.
Eins og ég hefi getið um áður,
urðu miklar deilur á Alþingi um
hvort Akranes skyldi fá löggildingu
sem verzlunarstaður, en hafðist þó
fram með miklu harðfylgi þáverandi
þingmanns Borgfirðinga, Arnljóts
Ólafssonar, og annarra góðra manna.
Pétur biskup var þá konungkjörinn
þingmaður og einn í hópi þeirra
sem harðast börðust á móti löggild-
ingunni. Af því tilefni orti hann
þessa löngu þjóðkunnu vísu:
Kaupstaður á Skipaskaga
skötnum verður helzt til baga,
eftir sér þann dilk mun draga:
Drykkjurúta og letimaga.
I reyndinn tel ég, að sannleiksgildi
þessa spádóms biskupsins hafi orðið
næsta lítið. Um drykkjurútana á
Akranesi vil ég segja það, að ekkert
bendir til, að fjöldi þeirra eða fýsnir
hafi staðið í neinu sambandi við
löggildinguna, og í seinni tíð, vil ég
mega fullyrða, að sízt sé drukkið
Frá Sjómannadeginum á Akranesi 1960.
28 SJÓMANnadagsblaðið