Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1984, Blaðsíða 31

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1984, Blaðsíða 31
Þeir voru glæsilegir gömlu togararnir. Þarna er hann á siglingu árið 1912. en Guðbjartur Guðbjartsson var þar m.a. vélstjóri. varðskipum til ársins 1942 eða um 35 ára bil, þar af um 20 ár sem yfirvélstjóri á varðskipum. Á eng- inn vélstjóri íslenzkur jafn langan starfstíma að baki sér á öldum hafsins. Með ungu fólki Þróunin í véltækni á íslenzkum skipum hafði orðið mjög mikil á þessu tímabili frá því að Guð- bjartur yfirgaf litlu norsku hval- veiðibátana og þar til hann steig í síðasta skipti af skipsfjöl frá varð- skipi því, er hann starfaði á. Að mæta þeim vanda, sem fylgdi hverri nýjung, hlaut að kosta þann mann mikla árvekni og þraut- seigju, sem farið hafði á mis við hin nauðsynlegu bóklegu fræði, ef ekki átti að koma að sök. Og það kom aldrei að sök allan starfsaldur Guðbjartar. Eftir því sem árin liðu komu til hans undirmenn með mikla bóklega og verklega þekk- ingu, og þó var það jafnan margt, sem hann gat frætt þá um, er hann hafði lært í skóla lífsins. Mann- kostir hans, reglusemi, samvizku- semi og hæfileikar til að stjórna og segja fyrir verkum, voru yfir- burðir, sem jafnan voru þungir á vogarskálunum, svo að árekstrar á milli gamla og nýja tímans voru óþekkt fyrirbrigði þar sem hann stjórnaði. Guðbjartur hefur verið með- limur Vélstjórafélags íslands frá upphafi. Ég átti þess kost að vera þar með honum í rúman áratug. Á þeim árum var baráttan hörðust fyrir aukinni menntun stéttarinnar og Guðbjartur var þar sem ann- arsstaðar hinn styrkasti félagi. Síðan 1942 hefur hann verið þar heiðursfélagi einn af þremur, sem hlotið hafa þann heiður, og er hann vel að honum kominn. Um það leyti er hann lét af störfum, var hann sæmdur ridd- arakrossi Fálkaorðunnar fyrir langa og dyggilega þjónustu. Hann hefur einnig unnið maklega fyrir þeirri viðurkenningu. Þegar saga vélstjórastéttarinnar verður skráð, þá verður nafni Guðbjarts ekki gleymt, því í starf sitt lagði hann alla sína sál, allt sitt þrek, allar sínar stundir í nærri 4 tugi ára, og leysti það af hendi með slíkri prýði, sem öðrum er jafnan til eftirbreytni. Árið 1939 missti Guðbjartur konu sína eftir langa og ástríka sambúð. Höfðu þau eignast 12 börn. Eru 7 þeirra á lífi og þrír af sonunum hafa fetað í fótspor föð- urins og gerst vélstjórar. Hér látum við staðar numið í grein Gísla Jónssonar. Þar er skil- merkilega skrifað, enda greinar- höfundur ritfær vel. Margt kemur fram, m.a. það, að þrír af sonum Guðbjarts gjörðust vélstjórar, og það gjörðu fleiri niðjar Guðbjarts bónda á Læk í Dýrafirði, og var þar raunar tilefni þessara skrifa. Vélstjórarnir frá Dýrafirði Þegar upp skal telja þessa vél- stjóraætt, verður fyrstur fyrir Magnús (Guðmundur) Guðbjarts- son (1899—1976), hálfbróðir Guðbjarts, en móðir Magnúsar var Sigríður Magnúsdóttir (1862—1900) frá Kjaransstöðum á Mýrum. Magnús var merkur framkvæmdamaður (sjá mynda- texta). Einn sona Magnúsar varð vél- stjóri: Kristberg Magnússon f. 1927, er lengi var vélstjóri hjá Jöklum og nú vélaeftirlitsmaður hjá Sölu- miðstöð hraðfrystihúsanna. Mágur Kristbergs, er Guðni Ólafsson, sem lengi var vélstjóri hjá Jöklum. Sem fram kemur hér að framan, urðu þrír sona Guðbjarts Guð- bjartssonar, vélstjórar, þeir eru: Páll Guðbjartsson f. 1904. Lengi verkstjóri í Landssmiðjunni. Var 20 ár vélstjóri á togurum og línu- veiðurum, 40 ár í Landssmiðjunni. Sigmundur Guðbjartsson f. 1908. Vélstjóri á Hermóði eldra 1930—1931, síðan E/S Heklu og komst af er skipinu var sökkt árið 1941. Varð síðan vélstjóri um tveggja ára skeið á drb. Magna, síðan á dýpkunarskipinu Gretti, þar til hann lét af störfum fyrir aldurs sakir. Guðni (Jón) Guðbjartsson f. 1916. Var vélstjóri á Súðinni, línuv. Sæborgu frá Hrísey, Esju (II.) og varðskipinu Ægi (I). Vél- stjóri á Ljósafossi og síðan stöðv- arstjóri hjá Landsvirkjun. SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 31
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Sjómannadagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.