Sjómannadagsblaðið - 01.06.1984, Síða 44
stæðra verkefna og björgunar-
starfa.
9. júlí árið 1857 var fyrsti
steinninn kominn á sinn stað á
Minotskletti. Vitasmiðirnir gjörðu
sér varnarvegg úr 2—3000 sand-
pokum, til þess að halda bygg-
ingastaðnum nægjanlega þurrum
svo að steinlímið gæti þornað
eðlilega, en það hélt grantíblokk-
unum saman. Hleðslunni var hag-
að þannig, að ef alda reið á vit-
anum, þá dreifðist átakið á aðra
hluta steinvirkisins.
Þegar neðstu hleðslulögin voru
fullger, var unnt að vinna lengur
úti í skerinu og 21. júní árið 1861
var seinasti steinninn á sinum stað
í nýja vitanum. 15. nóvember
kveikti svo Wilder vitavörður
ljósið í fyrsta sinn.
Verkið tók 1102 klukkutíma, og
sjálfsagt má víða lesa lærðar
greinar og smáatriðalýsingar í
þessum mikla og trausta vita,
samdar í anda reiknings og verk-
fræði. Til er þó einföld lýsing af
vitanum, er rituð var fyrir stórt og
víðlesið barnablað árið 1899. Þar
segir:
Minptsvitinn er hringlaga og er
138 metra hár. Fyrstu 13 metrarnir
eru úr gegnheilum steini, en þar
fyrir ofan er vitinn holur að innan.
Þó er örmjótt rör niður gegnum
miðjan undirvitann, sem notað er
sem svelgur. Á „fyrstu hæð“, sem
er fyrir ofan hinn alsteinda hluta
vitans, eru útidyrnar. Upp að þeim
er járnstigi utan á vitanum, en
hann er þó sjaldnast hægt að nota,
heldur eru menn hífðir til og frá í
björgunarstóli og sömuleiðis eru
vistir hífðar um borð. Of mikil
ókyrrð í sjónum, veldur því að
sárasjaldan er unnt að nota stig-
ann.
Fyrsta hæðin er geymsla, en þar
fyrir ofan eru fimm hæðir, sem eru
vistarverur, en allir innistigar eru
úr járni. Sömuleiðis gólfplöturnar,
nema efsta loftið, sem er úr steini.
Ljóskerið í vitanum var svipað
og í fyrri vita, en árið 1894 var sent
nýtt blikkandi ljós í vitann.
Þessi nýi viti stóðst raunina,
ágang sjávarins og vitinn var
mannaður allt til ársins 1947, er
hann varð sjálfvirkur.
Árið 1977 var vitinn friðlýstur,
sem verkfræðilegt minnismerki.
Hann er undir stjórn Bandarísku
strandgæslunnar, eða í umsjá
hennar, eins og aðrir vitar og í
honum er 1400 kerta rafljós, sem
fengið er frá rafhlöðum.
Engu skal um það spáð hér,
hvort íslendingar hafa fjármuni
eða hvort tæknilega er unnt að
gjöra slíka vita á Geirfugladrang
og í Kolbeinsey, en þó finnst
manni að slíkt ætti ef til vill að
vera hugsanlegt, miðað við þá
miklu tækni, sem nú er í gerð út-
hafsmannvirkja í kjölfar olíu-
vinnslu á hafsbotni.
INNKAUP HE
ÆGISGÖTU 7, REYKJAVlK - SÍMI 22000 - PÓSTHÓLF 1012.
TELEX 2025
44 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ