Sjómannadagsblaðið - 01.06.1990, Blaðsíða 58

56
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
Jón Olgeirsson að sanna rétt okkar Islendinga til útfærsluna. Þeir voru nú sumir grimmari en þessi hópur.
Ásgeir Ásgeirsson náðaði mig þann
22. desember, og ég var aftur kom-
inn á veiðar á íslandsmið 5. ianúar
1962.
Ég var mjög ósáttur við dóminn
yfir mér, og hélt því fram að ég hafi
fundið vínlykt af lögreglumanninum,
sem barði mig, og yfirlögregluþjónn-
inn hafi síðan gerzt alger offari í sín-
um aðgerðum. Hann bókstaflega fór
úr sambandi.
Fiskveiðimörk á hreyfingu
Ég var þrisvar tekinn eingöngu
fyrir fiskveiðilagabrot, og einu sinni
fyrir flóttatilraun og fiskveiðilaga-
brot og þrívegis var ég fangelsaður.
Það kom fyrir, að ég var ekki nógu
árvakur að fylgjast með hvar mörkin
voru hverju sinni. Þau voru á sífelldri
hreyfingu. En ég man ekki hvað oft
þau færðust til á minni tíð á Is-
landsmiðum. (Sex sinnum, ef með
eru taldar breytingar við samninga,
1950, 52, 58, 61, og 1975 ÁJ).
Það var eitthvert dómsklúður í
fangelsuninni, því að mér var alltaf
flótlega sleppt, og mér var sagt, að í
eitt skiptið gæti ég líklega fengið ein-
hverjar bætur, en ég var ekkert að
rekast í slíku. Þið íslendingar voruð
orðnir eitthvað þreyttir á mér, en
ykkur var þá nær, að hafa þessi mörk
ekki á stanzlausri ferð um allt Norð-
ur-Atlandshafið, og ætla svo að
hengja menn fyrir að standa ekki
klárir af því, hvar þau voru hverju
sinni. Þið létuð mig eða útgerð mína
borga hressilega fyrir brotin, þið haf-
ið ekki grætt á öðrum manni meira
en mér.
Þegar ég var tekinn á James Barry
fyrir vestan 1963, fékk ég 2500 stpd.
sekt og afli og veiðarfæri gerð upp-
tæk, en hvorttveggja fær skipið að
leysa til sín, nema hjá Rússum, þeir
hirða bæði afla skipsins og veiðarfæri
þegar ég var tekin á Peter Scott fyrir
norðan var ég sektaður um tæp 3000
stpd. Ég man ekki hvað ég fékk
þegar ég var tekinn fyrir sunnan við
Eldeyna. Maður er farinn að gleyma
þessum orustum við íslenzku Land-
helgisgæzluna, ég skrifaði lítið um
það í fiskidagbækurnar.
Ég var alltaf að skipta um skip, og
orðinn vel þekktur á íslandsmiðum.
En ég borgaði fyrir mig stórfé, það
verða íslendingar að játa.
— Jú, jú, ég fékk alltaf skip jafn-
harðan hjá Newington, mér gekk vel
að fiska, miðað við aðra, og átti oft
toppsölur, var alltaf með góðan fisk.
En skipin voru mörg, og ég var að
öðru leyti en þessum áföllum mínum
í viðureign minni við íslenzku Land-
helgisgæzluna heldur farsæll í skip-
stjórninni. Ég hef aldrei verið í vand-
ræðum með að fá skip. Þegar
Newington hætti fékk ég skip hjá J.
Marr, og eins og ég hef áður sagt þér,
lágu þó ekki skip á lausu þá.
Ég fór vel útúr síðasta þorskastríð-
inu. Ég stundaði Dornbankann mik-
ið eða hélt mig norðarlega á ykkar
slóð og það gekk slysalaust. Varð-
skipin ykkar höfðu nóg að gera á
grynnri slóðinni. Það var aldrei
klippt aftan úr mínu skipi, og ég held
ekki nema einu sinni klippt aftan úr
Newington-skipi.
Þegar ég var fangelsaður fyrir
ólöglegar veiðar og flóttatilraun, bar
það svo til:
— Ég var að koma beint frá Eng-