Eimreiðin - 01.04.1928, Síða 32

128
KAIRO-FOR
eimreiðim
eru dökkbláar og ganga langt út á gagnaugun. Ég held, að
gríma þessi sé ein af hinum allra fegurstu smíðisgripum, sem
til eru. En það er ómögulegt að lýsa slíkum hlut með orðum.
Undarlegt þykir manni að standa augliti til auglitis við lík-
ami hinna fornu konunga Egyftalands, að hafa AmenophiSr
Sethos, Ramses o. s. frv. liggjandi við fætur sér. Forn-Egyft'
ar veittu hinum framliðnu þann umbúnað, sem þeir vissu ör-
uggastan til þess að verja líkamina eyðileggingu, smurðu líkin
og hjuggu þeim grafir í kletta, til þess að alt geymdist sem
bezt. Þeir trúðu því, að þeir lifðu eftir dauðann og hugsuðu
sér annað líf sem líkast því, sem verið hafði hér á jörðunm,
ef ekki skorti efni til þess lífs uppihalds. Þess vegna var það
skylda ættingja og vina að sjá þeim framliðnu fyrir öllum h'fs-
nauðsynjum, mat og drykk, fötum, húsnæði o. s. frv. OS
þess vegna þurfti einnig að verja líkamann eyðilegginSu-
Líkin voru því smurð með smyrslum eða efnum, sem hafa
varðveitt þau furðanlega óbreytt í þúsundir ára. Þvínæst þurfh
að sjá hinum framliðna fyrir verustað, en það fór eftir efnum
og ástæðum, hvernig þeir voru úr garði gerðir. Honungar oS
stórmenni fengu heilar hallir til umráða eða stórsmíðar eins
og pýramídana og grafhvelfingar, höggnar inn í fjöllin. En
þegar ríki Egyfta fór að hnigna og það tók að leysast upP>
megnuðu þeir ekki lengur að varðveita grafir hinna framliðnU’
þó rammbyggilegar væru. Ræningjar brutust inn í þær °3
höfðu þaðan það, sem fémætt var, en köstuðu múmíunum fvr|r
hund og hrafn. A vorum dögum eru líkamir Forn-Egyfta komnn
á alls konar söfn, víðs vegar um heim, svo þúsundum skifhr-
Þannig hefur hinn trausti umbúnaður, sem þeim framlið1111
var veittur af trúarlegri nauðsyn, orðið til þess að koma
ömum þeirra á flæking og tefja fyrir því um þúsundir ára, a
þeir fengju að »hverfa aftur til jarðarinnar*.
I Egyftalandi er ein einasta á. Það er áin Níl, og er
hún
ein af mestu fljótum í heimi. Og áin Níl er svo samrunn>n
lífi allra Egyftalandsmanna á öllum tímum, að hún má ka
ast lífgjafi allrar þjóðarinnar, bókstaflega talað. Hið sm)°r
drjúpandi land væri ekki annað en sandauðn eins og eV^‘
merkurnar í kring, ef áin nærði ekki árlega jarðveginn, sen’
fæða mannanna vex upp úr. Áin ber mönnum bygginSaret