Eimreiðin - 01.04.1928, Side 107

ElMREIÐIN
GLOSAVOGUR
203
Að vísu hafði hún haft hótanir í frammi við Barty, áður
en þau fóru niður á flúðirnar bæði tvö, og hún hafði óskað
honum ófarnaðar. Þetta fann hún, að hafði verið mjög illa
9ert; en eftir á hafði hún stofnað lífi sínu í hættu til þess að
hjarga honum. Þau gætu sagt og gert það, sem þeim þókn-
aöist. Hún vissi það sem hún vissi.
Síðan tók Gunliffe undir höfuð og herðar sonar síns, og
hallaði til hinna að hjálpa sér til að bera hann að einstíginu.
Báru þau hann með mestu gætni og varúð þangað sem
Malla var fyrir. Hún hreyfði sig ekki, en veitti þeim athygli
V*Ö burðinn. Gamli maðurinn hökti á eftir við hækju sína.
Þegar þau voru komin að kofanum, blasti andlitið á Barty
v>ð henni, og sá hún, að hann var mjög fölur. Úr enninu
blæddi ekki lengur, en á því sást greinilega djúpur og langur
skurður, með skörðóttum börmum, og hörundið kringum opið
helblátt. Hárið var í sömu stellingum og þegar hún hafði
sh-okið það frá enninu, eftir að brimboðinn hafði skollið yfir
bau- En hvað hann var fagur í augum Möllu, með fölt and-
litið og dapurlegt sár á brá! Hún sneri sér undan til þess
ab þau sæu ekki tárin. En ekki hreyfði hún sig úr sporum,
°S ekki talaði hún orð.
Þegar þau nú voru komin með byrði sína fram hjá kofan-
Urn’ heyrði hún hljóð, sem hafði áköf áhrif á hana. Hún rétti
Ur sér og teygði höfuðið fram, eins og til að hlusta; síðan
vei‘« bún þeim eftirför. Hún náði þeim við einstígið, þar sem
Pau höfðu lagt Barty niður á klappirnar. Þá heyrði hún þetta
)óð aftur, líkast langri stunu. Ruddist hún þá fram hjá þeim
°9 nam staðar við höfuð hins særða ungmennis.
xHann er ekki dauður«, mælti hún. »Sjáið þið, hann er
ebki dauður«.
Er hún mælti svo, opnaði Barty augun og leit í kring um sig.
sBarty, drengurinn minn, talaðu við mig«, mælti móðir hans.
Barty sneri andlitinu að móður sinni, brosti, og starði hálf-
rin9laður í allar áttir.
g ^Hvernig líður þér, drengur minn?«
ar,V þá andlitinu að föður sínum, en um
au9a á Möllu.
*MalIa!« mælti hann, »Malla mín!«
mælti faðir hans. Sneri
leið kom hann