Eimreiðin - 01.01.1929, Blaðsíða 48

28
UM NÁM GUÐFRÆÐINGA
EIMREIBIN'
hverjar séu skyldur þeirra, sem ekki eiga eignir, en girnast
þær af öðrum. Það sem nútímaþjóðfélag skiftir miklu meira,
er að kenna þeim sínar skyldur, sem eignirnar eiga. Og
eins og allir minnast, þá vantar með öllu það atriði í þessr
gömlu og merkilegu boðorð. Öll boðorðin í heild sinni leysa
ekki úr vandkvæðum milli verkamanna og vinnuveitenda, ekki
fremur en 6. boðorðið leysir úr vandkvæðunum um afstöðu
karla og kvenna.
A þessi efni hefur verið bent til þess að reyna að varpa
ljósi yfir það, hve margvíslegar kröfur nútímamannfélag hlýtur
að gera til þeirrar stofnunar, sem tekið hefur að sér leið-
beiningu í siðferðilegum og andlegum efnum. Kröfurnar hljóta
að verða þær, að stofnanirnar hafi eitthvað jákvætt að segja
um það, sem nútímamenn eru að leitast við að leysa. Arfurinn
frá fortíðinni gerir það ekki, hversu' dýrmætur sem hann er,
III.
Nú kann mörgum að verða til þess hugsað, að varla sé þó
öllum árum guðfræðinámsins varið til þess að læra að þekkja
hugmyndir Gyðinga um ]ahve og liðka sig í boðorðum Móse.
Þetta er að vísu satt, en megnið af tímanum fer í nám, sem
í eðli sínu er jafnfráleitt.
Eg sé á blöðunum, að staðið hefur mikil rimma um þaðr
hvort sæmilegt væri að ganga fram hjá manni sem kennara
við guðfræðideildina, er væri sérfræðingur í fræðum gamla
testamentisins. Deilan er í eðli sínu hlægileg. Það er óverj-
andi að verja nokkru verulegu af tíma námsmannanna til
þess að glíma við gamla testamentið, meðan alt hitt er van-
rækt, sem þeim er mikilvægara að átta sig á. Allur fróðleikur
er að sjálfsögðu markverður, en jafnvel guðfræðingur hefur
meira gagn af því að þekkja löggjöf vorrar eigin þjóðar fyrir
þúsund árum heldur en löggjöf Gyðinga fyrir þremur þúsund
árum. Raunar skal ég sjálfur kannast við, að ég hef ómælda
ánægju af að lesa rit sumra spámannanna, en sú ánægja
stendur ekki í neinu sambandi við guðfræðinám mitt.
Og til þess að gera langa sögu skamma skal frá því skýrt,
að langsamlega mestur tími námsmanna fer í það að átta sig
á gyðinglegum siðum og hugmyndum fyrir og um daga Krists