Eimreiðin - 01.07.1930, Side 41

EIMREIÐIN
SÆUNN Á BERQÞÓRSHVÁLI
249
Sæunni förlar. Syfjar dag að kveldi.
Sumri er brugðið, taða hirt í garð.
Elgresisdríla íklædd gulum feldi
aldraðri lafði sífeld skapraun varð:
„Hún verður matur hatramlegum eldi
hérna, er Hvállinn gerist brunaveldi". —
Húmar að nóttu, hjónum greiðist máli,
hver má af borði kjósa náttmálsverð.
Hruninn í rústir hálfur sýnist skáli.
Hvað er á matnum ? Blóð, og dreyri um sverð.
Örlagadrungi er yfir Bergþórshváli.
Öxarmunn Héðins þyrstir sem í báli.
Fíkni til matar fjölskyldu er þrotin;
fasta er trauðla þung til næsta máls.
Herskari Fróðár handan að er þotinn;
hann mundi vera spora sinna frjáls.
Situr á fótum sínum niðurbrotin
Sæunn í skoti dimmu, bleik og lotin.
Svelgist á glóð, er sýra niðrí lekur;
sókndjarfar konur ausa henni í bál.
Aðsúginn fénda úr andyrinu hrekur
afrendra manna spjót og sverðastál.
Sæunn til Flosa sér, að arfann tekur;
sátan í ræfri eld að bragði vekur.
Lagvopnin digna; logar allur skáli.
Lágnætti byrgir þessa heljar slóð. —
Sæunni verður síðla dreift við táli,
Saga þó kunni að velja ýmsum hnjóð. —
Bláleita nornin býr sér veizlu að Hváli.
Brunarúst þrýstir fast að Héðni og Njá/i.
Guðmundur Friðjónsson.