Eimreiðin - 01.10.1935, Side 17

E,MnEIO]N
María, guðs móðir.
(Hitað
undir áhrifum frá Avc Maria eftir Bacli — Gounod).
Eftir Jakob Jóh. Smára.
Gyðingar höfðu mikið feðraveldi. Því varð guð í augum
)Cllla faðir, en ekki móðir. Og vissulega er „faðir“ fagurt
°g huggunarrikt, einkum í túlkun Jesú á þvi sem hinum
r ei,ísríka föður. En þó eru til þær ásýndir kærleikans, sem
,1^1® >.faðir“ nær ekki yfir. Einlæg og sterk getur föður-
tstin verið, en hvað er það hjá móðurástinni, þeirri nærgætnu
nihyggjusemi, sem móðirin ein getur sýnt? Föðurástin er
,CUl f^SHeg hlýja, en móðurástin sem blossandi bál. Hún lík-
hv'^álinu ^ka Þvi leyti, að hún er blind, óviðráðanleg eðlis-
ins°^' -en eiti<1 ^ orðin fyrir hugsun eða þroskun siðferðis-
• eins °g föðurástin er að miklu leyti. Föðurnum þykir
, a arlega því vænna um börnin sem þau eru „betri“, en
Sg Urinni þykir ef til vill stundum vænst um „sorgarbörnin“,
et'n ^enni mestum þjáningum. Faðirinn elskar börnin
°g hann vill að þau séu, en móðirin elskar þau eins og
i)au eru.
Er
hæ nU eiiiíl Þnrf a ^u8sa ser l11® æðsta vald og hinn æðsta
„ ^ 61 <a’ sem vér trúum að sé eitt og hið sama og nefnum
8nð, bæði
sem föður og móður? Jú, vissulega. Heiðnar þjóðir,
u a°ar, hjargast við það að trúa á gyðjur, ásamt guðun-
ag ’^en kristnin hafði í upphafi enga gyðju. Það ráð var tekið
j ^a kinn kærleiksríkasta mann, sem þekst hafði, Jesúm,
Ulóöí a °S tigna síðan hið eilífa móðureðli í mynd guðs
Urbo r' ^klrei hefur móðureðlinu verið reistur veglegri sig-
^tak^1' a^rei hefur helgi lífsins verið túlkuð á fegri og
er > an/e^ri Eátt en með mynd guðs-móður og barnsins. María
^ald l'lnn’ ^1111 ei^^a> óumbreytanlega móðir, vörður og við-
Íarðn^S'nS verð að játa, að ég trúi því, að Jesús hafi átt
af h ini5ur- En jafnvel helgisagan um yfirskygginguna
þag ^§um ant*a hefur djúpa, táknræna þýðingu. Hún merkir
leyndardómur lifsins og sköpunarinnar er dásamlegur,