Eimreiðin - 01.10.1935, Qupperneq 38

398
HVÍTABJARNAVEIÐAR í ÞINGEYJARSÝSLUM eimREIÐIN
á hlaðinu. Voru hrútar í smiðjunni. Leið svo á daginn, að ekk1
var skift sér af dýrunum. Voru margir á bænum því mótfalb1'
ir að ráðast að þeim á hátíðisdaginn, en aðrir töldu það óráð
að sleppa þeim, því það væri óvíst, að þau yrðu alstaðar svona
meinlaus. Þorbjörg, tengdadóttir Jóns gamla, vildi láta slátra
kind og gefa þeim. Niðurstaðan varð sú, að undir kvöld lög®u
þeir á stað út, feðgar, með byssu. Voru dýrin þá enn kyr í kvoS'
inni fram af smiðjudyrunum. Skaut Þorsteinn fyrst á birnuna
og drap hana. Stukku þá húnarnir upp á skrokkinn og urru®u
grimmilega. Voru þeir síðan báðir skotnir. Kjötið af dýn111'
um var ekki hirt, en feldirnir voru verkaðir og seldir.
Á sama tima lijó á Læknisstöðum á Langanesi bóndi
nafni Magnús Jónsson. Nú býr á Læknisstöðum Matthiló1"
dóttir Magnúsar og Jón Ólafsson maður hennar. Hafa Þfll1
sagt eftirfarandi bjarndýrssögu, og kemur hún hér að niest11
orðrétt el'tir þeim hjónum.
Það var á áliðnum vetri, eftir því sem okkur minnir,
lU"
rð'
1883—84, að íshröngl var hér á reki. Frost voru mikil og n01
an vonsku veður nokkra undanfarna daga. Holfrerar v°
miklir meðfram sjónum, svo langt sem augað eygði, misllll,n
andi háir, eftir því sem aðstaða sjávarins var til að hlu
1)íC>
þeim upp. Þá var öldin sú, að sauðir voru hér á hverjum
fleiri og færri, eftir getu hvers og eins. Hér á Læknisstöðu1^
voru þá nær hundrað sauða, frískir og föngulegir, og v01
þeir hafðir sér í húsi ofurlítinn spöl frá bænum, um tíu 111
útna gang, Þar rennur lítil árspræna til sjávar, er því lU
ugt um vatnsból við þessi hús, og þar er bezta fjörubeitin ,
Læknisstaðalandi. Haraldur bróðir minn (Matthildar) vflI
rétt fyrir innan fermingu og hafði þann starfa á hendi me
annars að ganga fram á borg til sauðanna og hára þem1
moka húsið. Göt voru á báðum stöfnum borgarinnar,
Þfl
ðnl
tii þess
gerð að moka skitnum út um. Borgin sneri stafni til SJ
ávar-
staddur
stinn'
Þennan dag, sem hér er um að ræða, var Haraldur
fram í borg við gegningar. Bjartviðrisglóra var úti
ingskaldi af norðaustri. Haraldur var að moka út skarm ^
sem hann hafði skarað saman að þeim stafni borgai'i1111"1
að sjónum vissi. Verður honum litið út og niður að s.ll) ^
og sér þá á holfrerunum niður undan húsinu gulhvítt <.