Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1935, Side 59

Eimreiðin - 01.10.1935, Side 59
EIMKEIÐIX MÁTTARVÖLDIN 419 getu veiti æðri sannindum iRóttöku. 1 öfrahringurinn gerði sig ieian að þeirri fávizku að einita að fá að sjá indverska 'eipagaldurinn, eins og fé- ‘Mið sjálft óskaði að fá að sjá ann> í*að skildi ekki, að það &etnr aldrei fengið að sjá ann eins og það óskar, held- ni eins og það verður látið sjá . ann’ Þ- e. undir áhrifum dá- eiðslu. Hér kemur nú bréf mitt um þetta mál: London 27. febrúar 1934. ■>« ''itstjóra »Brezka læknablaðsins", tj London. erra minn! ^ Lg hef lesið bréf Elliots v Ursta um hópsefjan og ind- b !r'Víl reiPagaldurinn, og vil a uiér að vekja athygli m UStanS a Lók minni Áhrif- ^ ósi/nífepu, þar sem ég held í'ei S*'^rt iram> að indverski ^n'PugahlurÍhn sé hvikskynj- °g færi um leið fullnægj- hef1 r°k fyrir að svo sé- Ég Seð »,reipagaldurinn“, á- s l'1 ■ Hoberts úr frönsku Nii*( !SVeitinni i Indo-Kína. ,! 'a* eg iýsa því, sem ég sá. 8kl bnrðurinn gerðist í t0r !gasselum pálmalundi á einu í Austurlöndum. í miðjunni stendur meinlæta- maðurinn með hálflukt augu, veifar handleggjunum, patar, syngur yagct-söngva og vagg- ar sér jafnframt hægt eftir hljóðfallinu. Fyrir framan hann á jörðunni liggur rauð- málaður kaðall, undinn upp í hönk. Yfir kaðalinn teygir hann öðru hvoru handlegg- ina, en við hægri hlið hans stendur unglingur með ein- kennilega dreymandi svip í augunum. Yoginn (sem er úr sjötta og lægsta flokki yoga- heimspekinga) gætir þess vandlega að hafa altaf um sig auðan hálfhring, svo sem tólf fet að ummáli, hvernig sem mannfjöldinn ryðst að og eykst. Loks beygir hann sig niður, lyftir rauða reipisendanum upp og heldur honum út frá sér með beinum armlegg. Þá er eins og reipisendinn fari að togna hærra og hærra, eins og reipið sé dregið upp á við af einhverju ósýnilegu afli, og þessu heldur áfram þangað til hinn endinn á reipinu er að- eins laus við jörðu. Yoginn biður nú drenginn að taka i reipið og klifra upp eftir því. Þetta gerir drengurinn. Hann les sig upp eftir reipinu, al- veg upp að efri enda þess, og hangir þar eins og í lausu
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.