Eimreiðin - 01.10.1935, Síða 84

444
STÚKAN EININGIN NR. 14
f.iiibeiði*
Gróa Andersen
bænum og úr stúkulííinu hér, en hann
hafði starl'að mjög mikið, var franu11"
skarandi lipurmenni og prúðmellUl’
og var því að honum einnig
eftirsjá.
Samtímis - Gesti Pálssyni gekk Pénn
H. O. Stefánsson slcósmiður í
una. Hann var með afkastaniestu
mönnum stúkunnar þann tíma, sClU
lionum auðnaðist að lifa þar, en r|,
voru aðeins tvö og liálft ár. I’11 (
hann. Hann var prúðmenni hið mesta, og sárl að sjá ll0U
um á bak.
Stúkan misti þannig á þessum árum ýmsa hinna beztn °o
duglegustu félaga sinna. Stofnendurnir voru líka ílestir ý,nl
farnir úr stúkunni eða fluttir í fjarlæg héruð, svo sem Pór^1
Ólafsson, Magnús og Oddur Bjarnarsynir o. 11., sem l10
tekið mikinn þáll í starfinu fyrstu árin. Það hefði þ1’1 llU .
ætla, að þessi lmekkir yrði henni óbætanlegur. En 111:1
kemur ætíð í manns stað, og nú tóku þeir brátt við ínlJ
unni Borgþór Jósefsson, Þorvai ður Þorvarðsson og Arni ^ '
ríksson. Borgþóri er áður lýst sem hinum sanna lir0< ^
Hann gat verið ástúðlegt barn, en hann var jafnllU j
afbragðs stjórnandi. Þorvarður Þorvarðsson var liinn 111111 ^
bindindismaður. Fyrir honum voru það fyrst og fremst
eiginlegu reglumál,
aftur lííið og fjörið,
sem öllu skifti. En Árni Eiríksson ^
þróttmikið og sístarfandi. Við hliðlllU^.
þessum mönnum stóðu svo iU
eins og Þóra Sigurðardóttir, kona ' __
Eiríkssonar, Gróa Björnsdóttir,
ef
skörungur og myndarkona hin llie
áðm
m Þ°r'
ungu
Jón Magnússon
Guðrún Guðmundsdóttir, sem
gelið, Ása Indriðadóttir, Rannveig
varðsdóttir — sem dó, því niiðm, ‘
aldri — og lleiri konur, sem áttu ^
þýðingarmikla hluta í starfinu lU jg,
við. Loks má geta þess, að Bjm111' ^
son frá Vogi, Gísli Þorkelsson,