Eimreiðin - 01.10.1935, Síða 115

EixIREIOIN'
RITSJÁ
475
Caj| ‘u'’ er íljótsagt, að bálkur ])essi er snildarvel ortur og er með því al-
ckasta í bókinni. Til dæmis má nefna ]iessa lýsingu á ungu stúlkunni:
Af hending í binn háa stað
þá henni gæfan bauð.
Hún vann í ])ögn sín þreytuverk
og þáði skamtað brauð.
En átti þetta yndisfas,
sem aliir sveinar dá.
I svipsins fölva feimin ást
sem falinn eldur lá.
°g við a
Scg)r
hann
En
'ðkomuna að lieiðarbýlinu, ]>ar sem
.... var fúalykt
og fönn inn í miðjum göngum,
ennfremur:
En konan min blessuð kveikti eld
í köldum og föllnum lilóðum.
Á moldarbálkinn hún breiddi sæng
við bjarmann af kveldsins glóðum.
Tvær lifandi verur, hlið við hlið,
i breysi dauðans við stóðum.
ijao • einilversstaðar verður að hætta tilvitnunum, því að annars endar
ór jlo ég verð að taka upp allan bálkinn, enda er erfitt að velja
MilpUm’ Evæðin eru svo jafn-falleg.
reynd * l)essara tveggja kvæðaflokka eru nokkur smærri kvæði, sum
sern “'E-löng, þar sem við oss blasa víðáttur skáldskaparins, hvort
0g j i St er töfralöndum álfa og æfintýra (t. d. Grípur gangvarinn skeið
ar |(0i as eða hversdags-örlögum og minningum dauðvona gamall-
He]gu U (Vala). Skáldið kann að túlka harm Þorkels i Hraundal eftir
Xefn;| °gru °g hugsanir gömlu hjónanna í kotinu á æfikvöldi þeirra.
Sóðkv V' ^ e>nnig snildarkvæðið „Tak sœng Jnna og gakk“, en ýmsum
Að i Um Verð eg að slepPa» þvi að lítið þýðir að þylja nöfnin tóm.
°g ósl- • 11 venni ’ións Magnússonar sem sltálds er innileg, næm tilfinning
ómöai i SIneEEvísi, að ógleymdum þeim töfrum skáldskaparins, sem
ejnn 8 er að lýsa eða skilgreina. Bók hans, sú er bér um ræðir, hefur
um ]est ! ’ tlun er alt of stutt. Maður leggur bókina frá sér að lokn-
1 'neð þeirri ósk, að hún væri helmingi lengri.
Jakob Jóh. Smúri.
■£/ ■
^ar'forra Limsdóilir: SÖGUR, Rvík 1935. (4 kr.). Einar H. Kvaran skáld
detta í ] 1U a og niælir eindregið með sögum þessum. Sumum kann að
smekkinn^’ di5 ra^^ta^ód góðmenska skáldsins hafi hlaupið með bókmenta-
alóþektajj ] .i’°nur’ °S nieðmælin séu oflof, ritað í greiðaskyni við áður
•ið ° Un<i’ ^ l)ess að koma bók lians á framfæri. Þeir, sem þannig
t>sa, skyldu lesa sögurnar sjálfar, til ])ess að reka sig einu
ilJ’nnn