Eimreiðin - 01.04.1937, Qupperneq 89

eimreiðin
NÝIR HEIMAR
209
likurnar fyrir því, að hér hafi getað verið um tómar tilviljanir
að ræða, eru taldar vera 1 á móti 298,023,223,876,953,125.x)
Móttökuliæíileikinn virðist ekki standa í neinu sambandi við
skynfærin. Hann verður ekki staðfærður við neitt eitt líffæri,
eins og t. d. sjónin við augað eða lieyrnin við ej'rað. Mót-
tökuhæfileikinn er mestur, þegar maðurinn er hress og óþreytt-
nr. Dej'fandi meðul draga úr hæfileikanum, hressingarlyf auka
hann. Líkur henda til, að hann sé fremur í vexti en rénun
nieð mannkyninu. Fjarhrif og skygni virðist ein og sama
§áfan, sem aðeins opinberast á tvennan hátt. Og tilraunirnar
sýna, að oftast verða jafn margar jákvæðar fjarhrifa-niðurstöður
°g skygni-niðurstöður hjá sama manninum. Margt bendir til,
að gáfan sé ættgeng. Rliine prófessor lelur sig hafa ástæðu til
að ætfa, að flestir eða allir muni öðlast hana með tímanum.
I öðru lagi liala verið færð sterk rök að því, að heilinn,
taugakeríið og efnislíkaminn yfir höfuð sé áhald eða tæki
úugans eða andans, sem andinn byggi upp, stjórni og móti
1 sína þágu, meðan þetta tæki sé nothæft, en varpi síðan frá
Syi' sem ónothæfu, án þess að hugurinn, eða það sem venju-
'ega er átt við með orðinu sál, sé þar með úr sögunni. Af-
•ueiit hafa líffæra- og lífeðlisfræðingar hingað til lialdið því
fra'u, að heilinn og hugurinn séu svo skyldir, að ef heilinn
'erði fyrir bilun, þá verði hugurinn fyrir samsvarandi hilun,
°g ef heilinn tortimist, þá tortímist hugurinn einnig. Þetta er
undirstaða efnishyggjuvísindanna. En þó heilinn hætti að
starfa, sannar það ekkert annað en það, að sálin getur ekki
teugur notað hann. Hún getur verið til eftir sem áður, enda
'Uælir alt með því, að hún haldi áfram tilveru sinni, þó að
hún sé skilin við efnislíkamann. Rannsókn dulrænna fyrir-
brigða hefur fært óteljandi rök að því, að vitund einstaklings-
‘us haldi áfram út yfir líkamsdauðann, lifi þar sínu sjálfstæða
líli og geti með endurminningasönnunum frá tilveru sinni hér
a Jórðu, með skyndi-endursköpun efnislíkama síns frá jarð-
1 'uu, með víxlskeytum, raddafyrirbrigðum og á margan ann-
an hátt gefið sig aftur til kynna þeim, sem eftir lifa.
I þriðja lagi hafa þessar rannsóknir styrkt þau rök, sem
trúarbrögðin höfðu ilutt fyrir fortilveru sálarinnar. Þær hal'a
D Sjá Harper s Magazine, nóv. og dez. 1936.
H