Eimreiðin - 01.07.1941, Blaðsíða 103

E,MReh»jn
ÞEGAR ÉG SAT UM HENRY FORD
327
andvörp og bænir mæðra og eiginkvenna fylltu geiminn. Og
a Hrand Hótel lá Henry Ford, grannleitur og lasinn, i grænni
nianséttskyrtu og furðaði sig á kaldrifjuðu skilningsleysi
mannanna barna.
Hg gekk niður á skrifstofu blaðsins um áttaleytið um kvöldið,
^Ris 0g var vanur, þegar ég hafði næturvöku. En ég átti
nna uppi í hlíðinni i útjaðri miðborgar. Hjá dagritstjóranum
^PUrðist ég fyrir um viðburði dagsins og „flaug gegnum
0 ln“, sem komið höfðu með járnbrautum og skipum úr öll-
Uln úttiun lands og sjávar. Voru þau á milli 20 og 30 úr ýmsum
uttuin lands, auk nokkurra sænskra, danskra og brezkra. Og
' nðamaður þarf einnig að vera hraðlæs.
Klukkan 9 tók ég við næturritstjórninni. Þetta var mín vika.
s °oarinaður minn var ungur piltur og bráðröskur, ótvírætt
5 uðarnannsefni. — Hann er nú ritstjóri í Osló. — Og stund-
Uni Vann einnig ung stúlka með okkur fram að miðnætti, en
nnnars venjulega aðeins í dagvinnu. Þau tvö urðu síðar
°n, þótt aldrei gætu þau ásátt verið í blaðamennskunni! —
Wann heitir Níels frá Lóni.
^ hg spurði Lone, hvort nokkuð sérstakt væri í fréttum. En
n var oft merkilega skvggn og hugall, þótt ungur væri.
”ð,Te-i,“ svarar hann dræmt. „Jú, annars! Bergensfjord
Cr ekki farinn!“1)
>>Hvað—? Er Bergensfjord ekki farinn ennþá?“
e&1 e§ forviða. En hann átti að hafa farið klukkan 6 beina leið
11 Anieríku. „Hvað tefur hann?“
nn'^ ^ VC^ Þnð hef hringt á afgreiðsluna — og einnig
ni horð, en þeir svara aðeins, að hann fari ekki fyrr en seinna.“
”Hc>r liggur fiskur undir steini,“ segi ég tortrygginn. „Við
eiðiun að hafa góðar gætur á þessu, Lone!“
”All right,“ segir Lone, og er leiftrandi af áhuga i einu vet-
Íílngi.
ð'æturvinnan er hafin. Öll dagsverkin eru athuguð gaum-
haefilega, Svo að sjá megi, hve mikils sé vant, og hverju megi
esfn, ef „þröngt verði fyrir durum,“ eins og oft varð raun
Ö Annað
stærsta skip NAL („Norsku Ameríku Línunnar").