Eimreiðin - 01.10.1943, Qupperneq 27

EIMREIÐIN
VIÐ ÞJÓÐVEGINN
299
hafa þau aldrei lagt neitt til íslenzkra stjórnmála nema x þvi
augnamiði að efla heill og heiður gamla landsins, og i íslenz -
ar stjórnmálaflokkaþrætur hafa þau yfirleitt forðazt að blanda
sér. En þegar þau hafa séð hættu á ferðum fyrir íslenzka hags-
muni, láta þau til sín heyra. Hinn kunni Yestur-íslendxngur
J. J. Bíldfell ritar grein í Lögberg 30. sept. þ. a., sem nefnis .
„íslenzka þjóðin á vegamótum“. Varar hann þar eindregxð við
því, að alþingi, en ekki þjóðin, kjósi forsetann, telur með þessu
ákvæði lýðræðishugsjóninni misboðið, þjóðareinstaklingaiinn
gerðir ómyndugir, en valdið fengið í hendur pólitískum stjórn-
málaflokkurn á alþingi, bendir á spillinguna 1 fronskum stjom-
málum, þar sem samskonar ákvæði og er í íslenzka frumvarp-
inu marðist í gegn í franska þinginu fyrir 68 árurn og var
síðan ein meginrótin að upplausn, spillingu og loks hiu
Frakklands. Heimskringla birtir einnig 6. okt. þ. á. ýtarlega
grein um málið. Greinin heitir „Þingræði eða lýðræði“ og er
undirrituð H. E. J. Er í grein þessari einnig varað mjog vi
kosningaaðferð stjórnarskrárfrumvarpsins og neínd ^n'is
dæmi því til sönnunar, hve illa tekst til, er flokkspohtisk log-
gjafarþing velji þjóðarforsetann í stað þess, að sjálf þjo m
velji hann. Því miður er hér ekki rúm til þess að rekja efm
Þessara greina nánar. En þær eru eitt dæmi af morgurn um
Það, hve möi-gum Islendingum bæði austan hafs og \estan
annt um, að vel takist til um þetta mikilsverða atriði: val og
vald æðsta fulltrúa þjóðarinnar í framtíðinni.
Afsiaðan úl á við.
®n þau eru fleiri vandamálin, sem vel þarí að le\ sa á þess
Uln mikilvægu tímamótum. Má hér drepa á eitt sem dæmx: af-
stöðu vora út á við og meðferð íslenzkrar utanríkisþjónustu
á komandi árum. Vér höfum þegar haft þessa þjónustu a hendi
sjálfir um skeið og allt gengið slysalaust. Mikið veltur lika a
Því, að hún sé framkvæmd af þekkingu og varúð. En það er
^isskilningur að halda, að þjóðin þurfi og hafi ráð á að setja
á stofn mörg og dýr embætti úti um heim til þess að mna
Þessa þjónustu af hendi. Slíkt væri hvort tveggja: yfirlætisleg
fásinna og fjárhagslega ofvaxið vorri fámennu þjóð. Gera mæHi
'áð fyrir fjórum sendiherrum fyrst í stað í hæsta lagi. Þar