Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1943, Side 80

Eimreiðin - 01.10.1943, Side 80
352 HJÚPUR OG HULA EIMUEIÐIS' Stephan G. Stephansson og Einar Benediktsson, hafa fengið að kenna á því, hve mjög þéir láta höttinn slúta, þegar þeir koma fram á almannafæri. Ég gríp af handahófi þessa 1 jóð- Hnu úr Einræðum Starkaðar, sem eru skriftamál E. B.: „I skotsilfri bruíila ég lijarta míns auði.“ Eða Jietla, um viðhorf hans til kirkjunnar: „Hér bar ég mina liresti á vöxtu í bæn liið fyrsta siun. Og Jiarnsskóm mínum siitu þessir stcinar." Líkingarnar í þessum ljóðlínum og öðrum eins eða því- líkum, l'ara ofan og neðan við garð flestra niánna. Skáld, sem yrkja blátt áfram, vinna almanningshylli, ef þau blanda Bóðnarvínið með vatni úr hæjarlæknum. En Jtau skáld, sem meta meira kjarna en hismi, hirða eigi hót um vinsældir og lála sér lynda að öðlast fámennan hóp aðdáenda. Þau beygja sig alls ekki fyrir „isma“ né tízku og meta meira „að eiga sér orðastað í öldinni, sem kemur.“ Þau skáld, sem ekki nota tunguna (Jt. e. a. s. orðfæri) fyi'11' túlk sinn, tónskáld og málarar, verða að gripa til hjúps og hulu. Söngskáld slíkt hið sama. Þar verður þögnin að vera mælsk, jafnvel á sviði tónlistarinnar hálft í hvoru. Hulins- hjúpurinn er dýrmætur öllum listamönnum og eigi síður höí- undum trúarlnagðanna. Allir stórmerkir trúarhragðahöfund- ar hafa verið eða orðið hálfósýnilegir samtíð sinni og síðai tneir vegna þess, að þeir neyddust til (eða kusu) að hjupn sig og hugsanir sínar ýmist lil hátíðábrigða eða Jiá Jiess vegna, að ,,ineð sjónum opnum þá dreymdi.“ Inni í þeirri hálfgagn- sæju hulu sitja l>eir Lao-Tse, Búddha, Krishna, Zoroaster og Kristur. Aðdáun mannanna hefur skipað þeim á hekk nieö guðunum sjálfum, þegar fjarlægðin hefur gengið frá þenn bláu klæðum, sem þóttu þeim samboðin, og tíbráin hefur vexið búin að hossa Jieim og hampa til langframa. Móses vissi sitt rjúkandi ráð, þegar hann fór upp á fjallstindinn til Jiess að hverfa sjónum almennings — inn í skýja-hulu. Þó að Jiessir hrópendur á hjálp Jiykist fá tvíræð svör hja ráðgjafa mannkynsins, liafa Jieir enga ástæðu til umkvox ^ unar. Hann hefur sagt skilmerkilega: Slíðra sverð l>itt maðui
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.