Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1943, Side 81

Eimreiðin - 01.10.1943, Side 81
eimreiðin HJÚPUR OG HULA 353 Sá, sem vegui' með vopni náunga sinn, mun með vopni veginn. Sú þiiuna dauða og dóms keniur ekki úr leyndardómsskj i. Hann er eigi torskilinn, þegar hann leggur lífsreglur mönn- Unum. Ráðgátur hans verða uppi á teningi, þegar kastað ei frá hans hálfu tólfuin tilverunnar handan við landamærin. Það svið er falið svo mikilli móðu, svo hulu-hjupað, að tor- velt er að tala um það á skiljanlegan hátt. Hraði lífsins, sem er bæði fljótmæltur og her fótinn ótt og Htt, er orðinn að keppikefli þorra manns. Hann er orðinn ráðríkur á leiksviði, í útvarpi, bókagerð og annars staðar. Málefni, sem þyrfti að hrjóta til mergjar, eignast fáa vini. Einfeldni eykst. fylgi. En speki, sem er hjúpuð, á eigi aðdá- endur á hverju strái. Sú kredda er alkunn, að hið einfalda °g augljósa, t. d. í skáldskap og listum, sé bezt. St. G. St. skop- nsl að þessari einfeldni, þegar hann kveður: „Heyrðu, frændi! farðu ber fyrir mig upp í stólinn.“ Hevndar þarf ekki kirkjugöngu til þess að færa oss heim sanninn um það, að hver dagur, sem vér lifum, er leyndardómi háður og hver nótt, er vér sofum, ber oss inn í álfu leyndar- Hónia, þá menn a. m. k., sem gæddir eru draumgáfu. Þannig niætti lengi telja. I>að er síður en svo velgerningur við menn- ina að mata þá á léttmeti — sálir þeirra — fremur en það er 'elgerð við munn og maga að matreiða alla eða flestalla fæðu sv°> að eigi þurfi að bregða tönn á hana. Hugum manna ma ei8i hlífa við brattgengi fremur en fótum eða brjóstum líkam- ans> bvi aðeins öðlumst vér brekkumegin, að áreynsla sé drýgð. Sannyrði lifsreynslu liggja ekki í augum uppi. Þau eru hjúpi hnlin. Sannleikur trúarbragða er undir lnilins hjálmi — var, er °8 verður. Skáldmæringar og höfundar trúarhragða eru skyldir að H-ændsemi og neyta samskonar hragð.a til þess að ná skilningi e®a þá aðdáun múgsins og alþýðunnar. Báðir aðilar gripa til hkinga, þegar á herðir. Þeir hafa fréttir að flytja úr álfu, sem Cl handan við sjóndeildarhring almennings, og þess vegna 'higa þeim ekki einföld orð til útlistunar málsins. Þeir standa ha'ð nokkurs konar, sem gerir rödd þeirra að hergmali í 23
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.