Eimreiðin - 01.10.1943, Qupperneq 90

362
IUTS.JÁ
EI.MREinlN
Hersteinn ritstjóri Pálsson hefur
þýtt bókina lipurlcfia á islenzku.
Allmargar myndir prj'ða l)ókina.
Góðar fcrðasögur eru ágætis lcsn-
ing, og minnist ég þcss, hve mikla
ánægju ég hafði á æskuárum mín-
um af ferðasögum Vámbérys og
Stanleys og siðar af frásögnum
Hedins, Knuds Itasmussens o. fl. Má
vænta þess, að bólc ]>essi verði vin-
sæl í sinum íslenzka búningi.
Jakob Jóh. Smári.
Þóroddur Guðmundsson frá Sandi:
SKÝJADANS. Þrettán sögur. Rvk.
1943 (Víkingsútgáfan).
Höfundur þessara fallegu smá-
sagna er sonur Guðmundar skálds
Friðjónssonar á Sandi og á þvi ekki
langt að sækja skáldskapargáfuna.
Sögurnar eru mjög ljóðrænar að
efni og formi og sumar hálfgerð
ævintýri (t. d. Skýjadans). Beztar
sem sögur eru að minni hyggju hin
skemmtilega smásaga „Spyrjum að
leikslokum" og „Krummahreiðrið“.
Kemur góðlátleg kimni fram i liinni
fyrrnefndu, en örlög])ung alvara í
hinni síðari. I hókinni cru einnig
dýrasögur, nærgætar um hagi og
Iiáttu okkar ferfættu og fiðruðu
meðbræðra. Þetta er yfirleitt mjög
elskulcg bók, iátlaus, ]>ýð og inni-
leg — og mál og still í bezta lafii.
Jakob Jóli. Smári.
ÁRSRIT SKÓGRÆKTARFÉLAGS
ÍSLANDS 1943.
Ársrit Skógræktarfélagsins er að
vanda mætavel úr garði gert, og eru
þar margar mcrkilegar greinar, l. d.
ein „um ræktun crlendra trjáteg-
unda“ eftir Hákon Bjarnason skóg-
ræktarstjóra, sem gefur vonir um,
að liér megi rísa upp harrskógar, ef
rétt er að farið. Þá er grein eftir
Gunnlaug Kristmundsson, „Sand-
fokshættan og lífsbarátta fóiksins“,
grein eftir Steindór Steindórsson:
„Gróðurrannsóknir í Þjórsárdal" og
„Skjól og lifandi skjólgarðar" eftir
Gísla Þorkelsson. Þá er smágrein
um „Dynskógahverfi" eftir Björn
Sigfússon, og loks eru skýrslur um
„störf Skógræktar rikisins 1942“
eftir Guðmund Marteinsson. Fremst
í ársritinu er hið snjalla kvæði
„Bræðrabýti“ eftir Steplian G.
Stephansson, með sina tímabæru á-
mínningu „að liugsa ekki i árum, cn
öldum“, cins og skógræktin verður
að gera.
Ritið er prýtt mörgum myndum.
Jakob Jóh. Smári.
BARDST RENDINGABÓK. Rvk. 1942
(Isafoldarprentsmiðja h.f.)
Á siðasta áratug liafa menn sýnt
átthögum sinum meiri rækt en tiit
var áður, og cr það vel. Er þessi
alda að minnsta kosti að sumu leyti
runnin frá mönnum, cr flutzt hafa
úr átthögum sinum og hafnað i
þæjum landsins, einkum lleykjavik.
Er ])á oft eins og ræktunarsemin
örvist, er menn liafa skilið við átt-
hagana og æskustöðvarnar að fullm
])vi að „römm er sú taug, er rekka
dregur föðurtúna til“. Hafa niörg
félög verið stofnuð, sem kennd eru
við héruð og sýslur. Nú liafa mörg
rit um sýslur og hyggðarlög verið
gefin út, og liafa fyrrnefnd félög
gengizl fyrir útgáfu sumra þeirra,
en önnur liafa verið samin og gefi»
út af héraðshúum sjálfum.
Árið 1930 gáfu Vcstur-SkaftfeU-
ingar út ritið Vestur-Skaftafells-
sýsla, þvi næst kemur Héraðssaga
Borgarfjarðar, þá Skagfirzk fræði I