Eimreiðin - 01.07.1948, Side 106

266
MERKILEG BÓKAGJÖF
EIMREIÐIN
bókagjöf, og allri þeirri fyrirhöfn, sein hún hefur á sig lagt til
að framkvæma þessa hugsjón síns látna eiginmanns, þá dylst það
engum, að hún ann Islandi og íslenzkum æskulýð. Hinn mikli
bókakostur inanns liennar og áliugi hans á öllu því, sem íslenzkt
var, á sinn þátt í þessu, en saga hennar er þó enn ein sönnun þess,
„að römni er sú taug, er rekka dregur föðurtúna til“.
Það, sem hér hefur verið sagt um þessi merku lijón, er aðal-
lega úr bréfum frá frú Lukku, en auk þess lief ég kynnt mér
minningargrein, sem skáldið J. Magnús Bjarnason ritaði um Eyjólf
lieitinn eftir lát hans, 1938. Kemur það glögglega fram í þeirri
grein, að þeir Eyjólfur hafa verið aldavinir um þrjá áratugi,
þótt kynning þeirra byrjaði dálítið einkennilega.
Allt frá æskuárum hafði Eyjólfur verið aðdáandi skáldsins
J. Magnúsar Bjarnasonar og lesið og eignazt allar lians bækur.
Snemma liefur Eyjólfur sjálfur fengizt eittlivað við skáldskap —
ort smákvæði og skrifað ævintýr og dýrasögur, en farið sérlega
dult með þetta. Eyjólfur þekkti J. Magnús Bjarnason af bókuin
hans og umsögn annarra, en skáldið þekkti vitanlega ekki Eyjólf.
Eitt sinn sendir Eyjólfur skáldinu mynd af sér og skrifar aftan
á myndina þessar ljóðlínur og nafn sitt undir: „Mig langaði að
fljúga svo langt og svo hátt í Ijósa og sólheiða daginn“. Ekkert
annað skrifaði liann með þessari mynd.
Tveimur árum síðar heimsótti Eyjólfur skáldið J. Magnús
Bjarnason, og kom þá fyrst í ljós, liver myndina liafði sent.
Tókst nú með þeim hin tryggasta vinátta, er entist þeim til
æviloka. Um meira en 30 ára skeið skrifuðust þeir stöðugt á um
áliugamál sín, aldrei minna en 6 til 15 bréf á ári.
Bókasafn Eyjólfs, sem nú er í eigu gagnfræðaskólans í Stykkis-
liólmi, eins og fyrr er frá sagt, er mjög fjölbreytt og ríkt af
góðum bókum. Er safnið í heild valdar bækur, ágætlega útlítandi.
Þar munu vera allflestar ljóðabækur íslenzkra ljóðskálda frá 19.
og 20. öldinni, söguleg rit og merk skáldrit og einnig margar
ágætar gamlar bækur. En eitt hið merkasta í þessu safni eru
hinar svonefndu „Scrap books“. Eru þær þannig gerðar, að um
margra ára skeið klippti Eyjólfur úr íslenzkum blöðum vestan
hafs allt, sem liann taldi markvert og fagurt, og límdi þetta
snoturlega inn í þar til gerðar innbundnar bækur. Eru slíkar
upplímdar bækur yfir 40 talsins í 6afninu.