Eimreiðin - 01.07.1948, Qupperneq 145

EIMREIÐIN
RITSJÁ
305
8é rangfeðraður. T. d. er sálmurinn
„Herra Jesús, hjá oss vertu“ talinn
vera eftir Jón Þorláksson, en höf-
undur hans er Jón Þorleifsson, prest-
ur að Ólafsvöllum. Sama er að segja
lun sálminn „Þegar aðstoð alla brest-
ur“. Höf. hans er Jón Þorleifsson, en
eigi Jón Þorláksson. Og enn má nefna
sálminn „Ó, blessuð stund, er burtu
þokan Iíður“. Sá sálmur er þýddur
af Matth. Jochumssyni, en eigi Helga
Hálfdánarsyni.1)
Það er nokkuð einkennilegt, að
þótt hin nýja sálmabókarnefnd hafi
Iátið sér lynda að lialda lagfæringum,
er gerðar voru á sumum hinna gömlu
sálrna, þá hefur hún á öðruin eigi
viljað nota umbæturnar. Yerður eigi
annað séð en slíkt sé af handahófi
einu. Þannig eru teknir inn í bókina
allmargir ganilir sálmar með öllum
þeirra frumsmíðagöllum, og fyrir þá
aök illa sönghæfir. Má t. d. nefna
sálminn „Á einum guði er allt mitt
traust14 og „Þú kristin sála þjáð og
tuædd“, sem báðir eru eftir Hall-
grím Pétursson. Hvað skyldi það
Vera, sem athugavert er við lagfær-
ingar á þessum sálmum? Hin eldri
gerð þeirra er hvort sem er ekki til
1 eigin handriti höf. og því óvíst að
vétt eé. Eða er liinn gamli sálmur
»Hver sem að reisir hæga byggð"
nokkuru betri en sálmur Valdimars
Briem: „Hver sá, er vígi velur sér“?
Báðir þessir sálmar hafa að uppi-
stöðu 91. sálm Davíðs, og hver var
°rsökin, að liinum siðargreinda var
Bafnað?
Að sjálfsögðu eru skiptar skoðanir
•nanna um það, hversu vel nefndinni
Bafi tekizt með val á sálmum í eldri
bókinni til úrfellingar og ef til vill
) Þetta og fleira mun nú hafa verið
einnig mn suma hinna nýju, er eigi
hafa áður staðið í sálmabókum vor-
um. Eg fyrir mitt leyti get eigi séð
hvers vegna sálmi séra Páls Jóns-
sonar, „Hin myrka nótt er nálæg
enn“, hefur verið úthýst, og sama er
að segja um versið eftir þennan höf-
und, „Ég af mínum klæðist klæðum“.
Ennfremur mætti nefna þessa sálma:
„Þú, sem mæddri móður“, „I akur
heims var hveiti sáð“, „Ó, guð, hve
grátlegt er“, „Ó, kærleiksdjúp og
gæzku gnótt“, „Með lotning frammi
fyrir þér“, „Allt gerði guð minn við
mig vel“, „Þú, drottinn guð minn
alskyggn ert“ (með breytingu þeirri,
sem Valdimar Briem hefur gert á
einum stað í útg. Davíðssálma í ís-
lenzkum búningi 1898). Auk þessa
liefði eigi verið illa til fallið að taka
þessa sálma úr Daviðssálmum: —
„Himnanna drottinn, sem himnum
býr ofar“, „Drottins raust í þrumum
þýtur“, „Þótt bifist land og fjöllin
falli“ og „Vor drottinn guð, um aldir
alda“, og ef til vill fleiri.
Fyrst á annað borð eru í sálma-
bókinni barnasálmar sem sérstakur
flokkur, hefði átt við að taka i hann
eitthvað úr Barnasálmum séra Valdi-
mars Briem, útg. 1898, sem eru hver
öðrum fegurri og betri og eru einkar
vel við hæfi barna og unglinga, en
cigi hefur þótt hlýða að veita neinu
þaðan viðtöku.
Eigi er auðvelt að sjá, hvers vegna
er úthýst úr sálmabókinni hinuin síð-
ara sjúklingasálmi Brands Ögmunds-
sonar: „Einn erlæknir aumra manna“,
sem er þó bersýnilega framhald af
þeim fyrra, og virðist bera vott um
auvirðilega smekkvísi að slíta þessa
sálma hvorn frá öðrum.
leiðrétt í nokkru af upplagi útgáfunnar.
Ritstj.
20