Eimreiðin - 01.01.1953, Qupperneq 83

ElMREIfliN
LEIKLISTIN
71
Shakespeares rit í vetur, á
aðT™’ Þvl eg hef ekki tíma til
sk'lrf-- ori2inalinn“. Hinn enski
a JÖfur var því orðinn Matt-
verhöÍ<UTrKÞá Þegar’ 0g ”E1’
J Heibergs mun hann
a þekkt, einnig vafalaust
str Vmt^ri a gönguför" Ho-
leik «S’ .entia hafði það verið
v . 1 a dönsku í Reykjavík
Svfr^1111 —1861. Skugga-
eitm 0g Skrifta-Hans í Ævin-
k„.lnn eru í sumum atriðum
börn k-' ^áðir eru olnboga-
Þó U Þjóðfélagsins og útlagar.
nei k 6lílíl hurfi aé vera um
st n °fin áhrif að ræða frá Ho-
UP á Matthías, þá er það sam-
einkenni fyrir báða þessa sjón-
leiki, að sýnd er ævi tveggja
ógæfumanna, þótt ólíkir séu að
upplagi og hugsunarhætti.
Sýning Leikfélags Reykjavík-
ur á Ævintýrinu var að þessu
sinni með ýmsum öðrum hætti
en venja hefur verið hér á landi
— og með breytingum og ný-
þýðingum f rá hinni upprunalegu
þýðingu Jónasar á Hrafnagili.
Brynjólfur Jóhannesson lék
Skrifta-Hans af sinni alþekktu
snilli. Sérstaka athygli vakti og
leikur Árna Tryggvasonar í
hlutverki Svale assessors. Leik-
stjóri var Gunnar R. Hansen.
^^rðuleg landkynning.
Jjjgg Unclum rekst maður á hinar fáránlegustu fréttir frá Islandi í erlendum
VaxaUl(j' hmarUum. Ætla mætti, að þessum öfgafréttum fari fækkandi með
1 samgöngum og aukinni almennri þekkingu blaðamanna um lönd og
/hó vill út af þessu bregða, svo sem eftirfarandi klausa vottar, sem
sö ■ \i°lahefti þýzka timaritsins Neue Melange (12. h. 1952) undir fyrir-
noj.|fnni: Einkennilegt þakklæti. Ef til vill er hægt að fá upplýst, hvort
p Ur i<Jtur er fyrir sögunni, en hún er á þessa leið:
^ hu skömmu varð hinn vinsæli læknir dr. Thorodssen (sic.), í Reykjavík
tna n. ’ h^h-lur undrandi. Hann hafði nýlega skorið upp fátækan gamlan
sinnn’ “keypis. Þetta var erfið aðgerð, og hann var dálítið hreykinn af verki
ho V1 lreiíar hlýtur hann að hafa orðið hissa, þegar bæjaryfirvöldin sendu
k ..f reikmng yfir væntanlegan kostnað við framfærslu sjúklingsins og
jj . Ust Ijórins allsnúðugt að viðlagðri aðför að lögum. Var á það bent, að
v .. n yrði nú að framfæra gamalmennið lengur en „fyrirsjáanlegt" hefði
v®rið. Á k ....
að • i>essu ætti læknirinn sök og væri honum því einnig skylt að taka
er greiðslu frekari framfærslukostnaðar!