Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1954, Síða 64

Eimreiðin - 01.01.1954, Síða 64
44 HAMINGJUBRÉFIÐ EIMREIÐIN lengur leigjandinn í herberginu móti suðri á annarri hæð í númer 39 — svo einn, einn, EINN — heldur er ég .... * Já, ég er búinn að finna ráðið, ég fékk allt í einu svo góða flugu í höfuðið. Ég get skrifað söguna í sendibréfsformi. Það er enginn vandi að skrifa sendibréf, það hef ég oft gert. Eða réttara sagt, það gerði ég oft hérna einu sinni. Þá skrifaði ég pabba alltaf með jöfnu millibili, þegar ég var í sveitinni. Hverjum á ég að skrifa bréfið? Pabba? Já, það er bezt að skrifa pabba. Pabbi minn. Ef ég stíla þetta, sem ég þarf að skrifa núna, í sendibréf til þín, heldurðu þá ekki, að mér gangi betur að skrifa söguna? Þú ert dáinn fyrir löngu, pabbi, en ég veit, að þú lítur til mín þaðan, sem þú ert núna, og samgleðst mér yfir því, að ég skuli vera búinn að finna hamingjuna. Blessuð sé, minning þín. Þú varst mér góður, meðan þú lifðir. Pabbi, ástin hefur gert mig svo góðan. Ég hélt ekki, að ég gæti skrifað svona eins og ég geri núna. Ég er orðinn svo einlægur. Er ég kannske að verða skáld? Þóra! Já, nú er ég búinn að hugsa um Þóru í fimm mínútur. Ég verð að flýta mér að skrifa bréfið, ef ég á að ljúka því af í þessu næði. * Elsku pabbi minn! (Svona byrjaði ég alltaf, þegar ég var í sveitinni.) Ég ætla nú að skrifa þér lítið bréf og segja þér dálitla ferða- sögu. Það byrjaði svoleiðis, að ég var að lesa í blaði. Þá sá ég auglýsingu. Ég veit ekki, hvemig stóð á því, að ég rakst á hana, ég held, að orðið Klettur hafi dregið að sér athygli mína. Það var auglýst skemmtiferð að Kletti, gömlum eyðibæ, sem stóð í mjög sérkennilegu landslagi. Það greip mig samstundis, að þetta væri sá sami Klettur, þ. e. sami bærinn, og ég dvaldist á sumar hvert frá því að ég var smástrákur og fram til 18 ára aldurs. Ég er ekki vanur því að fara í ferðalög, en núna kom ein- hver óstjórnleg löngun yfir mig til að fara þangað. Mér fannst næstum því eins og hulin hönd togaði mig af stað. Ég hef ekki komið að Kletti síðan ég var 18 ára. Bærinn fór víst í eyði skömmu seinna. Bóndinn dó, og konan brá þá búi og flutti til elztu dóttur sinnar, sem var gift einhvers staðar vestur á landi. Hinir krakkarnir þyrluðust smám saman
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.