Eimreiðin - 01.01.1958, Qupperneq 42

18
EIMREIÐIN
því, að hann sagði skilið við Hemingway og taldi hann hafa
gerzt of fjölþreifinn um sín efni. Hef ég einhvers staðar lesið
að kynnum þeirra hafi lokið með þeim hætti, að snemtna
morguns hafi Hemingway komið heim til Andersons, þai'
sem hann bjó í París og kvatt dyra, en Anderson hafi neitað
að opna fyrir honum og þulið honum lesturinn í gegnum
hurðina. Því miður man ég ekki heimildina, og ættu menn
því ekki að taka þetta of bókstaflega. Kynni við annað banda-
tískt skáld hafði og mikla þýðingu fyrir Hemingway á Parísar-
árum hans. Það var F. Scott Fitzgerald. Hann naut um þetta
leyti sæmilegrar frægðar í Bandaríkjunum, þótt Bandaríkja-
menn ættu eftir að uppgötva hann að nýju síðar. Hann lýsti
einkum hinum áhyggjulausu tímum vestra fyrir heimskrepp-
una miklu, þegar fólk blandaði vín sín í baðkörum og dans-
aði charleston inn í gráan dag. Hemingway hafði þá um tíma
reynt að fá gefið út eftir sig í Bandaríkjunum, en fengið
neitun eða ekki verið anzað. Fitzgerald var aftur á móti t
góðum kynnum við bandaríska útgáfufyrirtækið Scribner i
New York. Frá París skrifaði hann þessum útgefanda sínum
bréf, þar sem hann taldi, að meiri dráttur á útgáfu á Heming"
way í Bandaríkjunum mundi ekki verða til annars en skamm-
ar og hneisu fyrir viðkomandi aðila. Var hann ekkert myi'k-
ur í máli um það, að Hemingway væri efnilegastur þeirra
ungu höfunda, sem hann hefði haft spurnir af til þessa, þott
verk hans væru ekki mikil að vöxtum. Um þetta leyti vai
skáldsagan Og sólin rennur upp tilbúin til prentunar, °ða
komin út austan megin hafsins. Urðu þessi tímabæru afskip11
Fitzgeralds til þess, að bókin kom út hjá Scribner, og poíí
sala væri ekkj mikil á henni þar, fékk Hemnigway þó þa^
rífleg ritlaun, að hann gat snúið sér enn ákveðnar en áður að
næstu bók, sem var Vopnin kvödd. Með þeirri bók fór Hem-
ingway fram úr öllum þeim vonum, sem beztu kunningjal
hans höfðu gert sér um hann, og Fitzgerald hafði reynzt sann-
indamaður hvað því við kom, að ekki hefði mátt seinna veia
að bandarískur útgefandi setti höfundinn á landabréf sitt með
útgáfu á Sólin rennur upp. Aldrei urðu nein friðslit mi^1
Hemingways og Fitzgeralds, enda höfðu þeir lítið til hv°rs
annars að sækja í listgrein sinni.