Eimreiðin - 01.01.1958, Side 67

HÖFUM VÉR EFNI Á AÐ BÍÐA?
43
þarf að glæða í skólanum, og hún mun fleyta barninu langt
um skynsamlega skipan setninga og rökrétta hugsun. Og þá
er börnunum er orðið yndi að lestri og tekið að þykja gaman
að segja frá því í stílabókinni sinni, sem gerzt hefur í sveitinni
í sumar eða um daginn niðri á bryggju, úti á höfn eða uppi
á leikvelli, þá fer þeim að festast í minni, hvernig orðin eru
skrifuð og verða það tiltækt, þegar þau þurfa á þeim að halda
í frásögn sinni. Og stafsetningarreglurnar — þá verða þær
tkki jafndauður bókstafur og í upphafi. Þá rennur það upp
fyrir barninu, að þær geti nú — minnsta kosti sumar — verið
anzi þægileg leiðbeining.
F.n bókmenntirnar — ætlar þú ekki að koma að þeim? Og
auðvitað á að lesa bókmenntir fyrir börn og síðan láta þau
lesa þær sjálf, en þessar bókmenntir mega ekki vera neitt torf.
Þær verða að vera gæddar fjölbreyttu lífi — og það lífi, sem
ekki leynir um of á sér. Hins vegar mega þær alls ekki vera
úmerkilegar, hvað þá kjánalegar, og það er síður en svo, að
í þessum bókmenntum megi helzt ekki koma fyrir orð, sem
körnin hafi ekki heyrt. Nú tala fullorðnir minna við börnin
eu áður fyrrum — börnin tala mest við jafnaldra sína — og
hvar eiga þau svo að læra málið, ef ekki í skólanum? Sú var
Uð og ekki ýkjalangt síðan, að vér vorum mjög fátæk af bama-
Þókum. Nú eigum vér mikið af þeim, en sumar þeirra eru
þannig, að þær eru börnunum aðeins til forheimskunar. Aft-
Ur eru aðrar æskilegt lesefni. En strax og börnin hafa náð
'eikni í að lesa og hlusta á lestur, á að fara að lesa fyrir þau
Þókmenntir, sem ekki eru sérstaklega ætlaðar börnum, en
Ur>nt er að túlka þannig, að þau geti hrifizt af lestri þeirra.
úþg síðan eiga börnin sjálf að lesa slíkar bækur — undir hand-
'eiðslu kennara sinna. Börnin eiga að læra kvæði, en ekki má
'þyngja þeim með skyldunámi á kvæðum — og hvort mundi
ekki skynsamlegt að gera þarna mun, eftir því hvernig farið
er námsgáfum barnanna og upplagi? En fyrir allan hópinn á
lesa kvæði — og öll þurfa þau að fá þjálfun í að lesa sjálf
r>niað mál. Það er sem sé að mínum dómi mjög mikilsvert,
þau fái tilfinningu fyrir hrynjandi hins bundna máls.
hvers vegna ekki skýra fyrir þeim leyndardóma ljóðstafa-
Setningar og hendinga og gera leik úr því — jafnvel keppni —