Eimreiðin - 01.01.1958, Page 76

52
EIMREIÐIN
Þvi húsið er gegnt minu húsi
með herbergi á fjórða lofti;
á milli er gatan grá,
og gluggarnir standast á.
Og hvort sem myrkrið var milt
á mörkum rökkurs og bjarma
um heiðríka hálflanga daga
á liaust- eða síðvetrarkvöldum,
eða dimman var döjmr og þung
eins og dauðinn sitt þykka tjald
fyrir himininn liefði dregið,
var hjarta mitt sátt og glatt;
því lampinn sem lýsti inn um gluggann
bar Ijós sitt i nœturskuggann.
Svo var það eitt koldimmt kvöld;
það kveikti enginn Ijós fyrir handan;
og hvernig og hvert sem ég starði
var hvergi neitt Ijós að sjá.
Og eftir þá andvökunótt
i ótta við næturskuggann
ég sá hvernig drifhvitur dúkur
var dreginn þétt fyrir gluggann.
Og siðar hinn sama dag
kom svartur hljóðlátur vagn
að húsinu gegnt mínu húsi.