Eimreiðin - 01.01.1958, Page 83

EIN LEIÐ TIL EMBÆTTIS
59
hlíð um kvöldið, aljDekktu greiða- og rausnarheimili, og var
ég þar kunnugur áður, hefði annars farið skemmra.
3.
Morguninn eftir var hlýtt í veðri, jörð orðin auð í lág-
sveitum, en grátt að sjá til suðurs. Hélt ég suður Blönduhlíð-
ina eins og ég ætti erindi við fölið, en gekk illa að nálgast það;
haekkaði það í hlíð eftir því sem ég færðist sunnar og ofar
°§ á daginn leið. Næst komst ég snjó á Öxnadalsheiði, því
þar voru skaflrendur eftir við braut. Fer ég þar aldrei, svo
að ég hneykslist ekki á að kalla þetta heiði. Er hún og fleiri
nöfnur hennar þar um slóðir aðeins dalskora, mjó og djúp.
Minnir þar allt landslag mest á sprungur í ísa, og væri þá
hálendið norðan hennar svipaðast tanga, sem brotnað hefði
af öðrum jaka stærri — aðalhálendi íslands, — aðeins hefði
það brot þurft að færa sig ögn lengra frá, því dalbotninn er
öþægilega mjór sem vegarstæði, of lítið afréttarland fvrir nær-
hggjandi sveitir og bagalega hár sem aðalleið milli austur- og
yesturhluta Norðurlands. En það er nærtæk stundastytting
einmana ferðamanni að búa sér til hugmyndir um, hvernig
þetta eða hitt í landslagi hafi orðið svona og hvernig það
^tti að vera öðruvísi; og þarna fannst mér ég hafa allverk-
'ega Almannagjá fyrir augum, þar sem var Norðurárdalur í
^kagafirði, Hörgárdalsheiði og Hörgárdalur, frá Hörgárósum
suðvestur til láglendisins í sunnanverðum Skagafirði. Öxna-
öalsheiði og Öxnadalur væru þá eins konar aukatilraun við
hlið hinnar, og þarf þó Öxnadalur engra bollalegginga með
öl þess að verða eftirtektarverður og er vafamál hvort Jónas
Hallgrímsson sjálfur hefur verið frábærari meðal skálda og
Vlsindamanna, en fæðingarsveit hans á meðal annarra íslenzkra
öala — og ber þar margt til: bratti fjallanna umhverfis hann
°g hæð þeirra, en þau eru sum á annað þúsund metra yfir
s^étt í dalbotni, hólagirðingar um þveran dal, gömul fram-
hlaup, sem minna á Vatnsdalshóla, fornir vatnabotnar, sem
nti eru orðnir gróin flatlendi, sögustaðir sveitarinnar: Hraun,
^ðingarbær Jónasar og Bakki, bújörð Guðmundar dýra og
hifkjustaður dalsins, og síðast en ekki sízt fjallið milli hans