Eimreiðin - 01.10.1959, Page 24

262
EIMREIÐIN
Fellur hann á grjóti
af fjöllum ofan
einn úr auðnum
undarlegan veg,
drekkur sól og regn
sumardaga;
bunar liann á bergi,
en í bökkum niðar,
minnist við gras
og við grávíði.
Niðar hann og niðar
nætur og dag,
niðar niðri
og niðar uppi;
það er annar niður
og þó ámuni,
samhljómandi
í sama læk.
Ekki kann ég að sjá ættarmót, ef þetta stef er miður kynjað
en þýðingar eftir Sveinbjörn og Jónas á kvæðum, sem kennd
eru við Hómer og Heine.
VIII.
Um þrjátíu ár eru nú liðin, síðan Einar Ólafur Sveinsson
hóf voryrkjur í víngarði bókmenntanna, þar eð bók lians nrn
ævintýrin kom út 1929. Sextugsafmæli mannsins og þrítugs'
afmæli bókmenntafræðingsins fara því nokkurn veginn saU1'
an. Ritstjóra Eimreiðarinnar þótti hlýða að minnast þessara
tvígildu tímamóta í ævi hins góðkunna bókmenntafræðings °S
snjalla rithöfundar. Stiklað hefur verið á stóru, fjölrnörg11
sleppt, en ekkert ofmælt. Og rétt er að láta menn njóta sann-
mælis fyrir unnin afrek, ekki síður lífs en liðna.
Sá, er þetta ritar, hefur verið svo heppinn að eiga >:rIllS
legt saman við Einar Ólaf að sælda um nálega tvo áratug1-
Minnist ég góðs eins frá þeim kynnum. Við fyrstu sýn undr
aðist ég þá heiðríkju, sem mér þótti vera yfir þessum mann1-