Eimreiðin - 01.10.1959, Blaðsíða 67

EIMREIÐIN
305
annars staðar. Með öðrum orðum, Jreir liafa ort kímniljóð af
skyldu en ekki Jrörf.
Það spillir nokkuð heildaráhrifum leiksins, að söngfólkið er
mjög misjafnt. Þarna er úrvalssöngvarinn Kristinn Hallsson í
li lutverki Stefáns veitingamanns. Mega braskarar áreiðanlega
yel við una að eiga Jrarna svo glæsilegan fulltrúa fyrir stétt-
"1;i, sem auk yfirburða í söng er mjög frambærilegur leikari.
Steinunn Bjarnadóttir hefur oft sýnt, að hún kann að skapa
serkennilegar persónur, enda er Kristín þvottakona ósvikin
1 nreðferð hennar. Sigurður Ólafsson og Jón Kjartansson eru
skenrmtilegir lögregluþjónar, einkum lilýtur Jrað að hafa góð
áhrif á lö gregluna almennt að eiga slíka söngmenn í ein-
kennisbúningum. Hins vegar er Ólafur E. Jónsson (Sigurður
Ólafsson) ef til vill fullmikill fáráður frá höfunda hendi.
Erlingur Gíslason er vörpufegur strokufangi Jrótt söngur
hans jafnist ekki á við veitingamanninn.
Léle gur söngur Guðrúnar Högnadóttur er aðalgallinn á
leikmeðferðinni, einkum sökurn Jress, að hún kann ekki að
leika heldur. Hins vegar er hún mátulega lítið lagleg til þess
aÖ auðvelt sé að trúa Jrví, að múta þurfi dómnefnd fegurðar-
samkeppninnar til þess að hún fái verðlaunin.
Einar Guðmundsson er ekki mikill söngmaður, enda er
honum ekki ætlað beint sönghlutverk. Leikur lians fer batn-
a"di eftir því, sem á leikinn líður, en hann þyrfti að vera eðli-
'e8ri í fyrsta Jrætti.
Lafalaust verður „Rjúkandi ráð“ mörgum til ánægju í
skammdeginu. Fyndnin er svo góðlátleg, að hún særir engan.
Jerome Robbins. „Ballets: U. S. A.“
Ekki verður með sanni sagt, að Þjóðleikhúsið fari ekki vel
'h stað á 10 ára afmælisári sínu. Fyrst er sýnd ljóðaperlan
»Elóðbrullaup“ og ]:>ar næst kemur í heimsókn afburðagóður
ballet.
heim, sem árum saman hafa vanizt klassiska ballettinum,
kemur margt á óvart í „Ballets U. S. A.“ en ekki líður á löngu
aðm hugkvæmni balletmeistarans og snilld dansaranna hafa
utrýmt öllu öðru en hrifningu úr hugum leikhúsgesta.
20