Eimreiðin - 01.10.1959, Blaðsíða 51

EIMREIÐIN
289
Snorri lieitinn á Þverá sagði eitt sinn við mig, nm Þorv.
ritoroddsen sem ritltöfund, að liann vildi ekki missa af neinni
Hnu, sem hann ritaði. Svipað get eg sagt urn þig og þín rit-
störf. Og nú síðast það, sem þú sagðir um Hallgrím og Hall-
grímskirkju, þótti mér svo gott, að eg skrifaði í syrpu mína
nokkrar ágætar setningar. — Svo leit út, eins og þú þekktir
aðeins af afspurn tillögur Þorbergs, en eg las grein hans í
Rauðum pennum í fyrra. Þó að eg annars hafi andúð á flestu,
sem Iiann lætur frá sér lara, þá var þarna ritgerð, sem var sí-
öMd að ritleikni, rökfærslu, veraldarþekkingu og mannúð. —
fhn leið vil eg minna þig á ritgjörð Kiljans um Hallgi'ím Pét-
Ursson. Mér þótti hún bölvans góð og djúpt hugsuð víða. Eg
8et hugsað mér — af því þú hefur — með réttu — margt á móti
Kiljan — að þú hafir ekki heldur lesið liana nógu vel. Fyrir-
gefðu, ef rangt er til getið. Greinin var í Iðunni ca. 1935. —
ánnars verðum við líkl. aldrei sammála um verðmæti Kiljans.
hegar honum tekst upp, eins og t. d. er liann ritaði um Jónas
Hallgrímsson, og oft í svipuðum sprettum lief eg cfáðst að
honum. Kaflar í Sölku Völku eru líka ágætir. En mest hef eg
skemmt mér við Bjart í Sumarhúsum, þ. e. skrípamyndir,
háðskar, en markvissar af íslenzku sveitalífi og lífsstríði —,
c®a þannig hef eg skoðað það og haft gaman af; á líkan hátt
S(ln af ýmsum smellnum myndteikningum í Speglinum. Það
er það, sem Danir mundu kalla ironisk-tendentiös-karikatur-
tegning. — Kristinn nokkur Andrésson hefur hlaðið Kiljan
með ógeðslegri mærð og gullhömrum út í loftið, en hefur
c“kki kunnað að meta einmitt þessa hlið Kiljans, sem eg vil
ö^aga franr og hefur gamnað mér. En öll rauða stefna Kilj-
ans> °g þeirra konsorta, er mér bæði lmeyksli og heimska. —
^v<> er nú ekki meira um það. „Skáld er hann mannskrattinn."
hg skrifaði kunningja mínum, að eg fyndi sjaldan bragð að
P'b sem ungu rithöfundar og skáld blaðanna og tímaritanna
eru að bera okkur á borð; — eða þá aðeins óbragð. Er eg orð-
um gamall og vitlaus? En mér finnst sérstaklega, hvað lýrík-
!na snertir, sem illa horli um samhengi íslenzkrar kveðandi,
* egar t. d. þú ferð undir torfu. Þú ert nú sá einasti, sem held-
Ur a*h föður míns og yrkir fornyrðalag, dróttkvætt og hryn-
er>du, eins og vera ber. Davíð Stefánsson er ágætur á sínum
19