Eimreiðin - 01.10.1959, Blaðsíða 13

Á sextu^saímæli
Einars Ólaís Sveinssona*’
i.
Maður er nefndur Séamus O’Duilearga, prófessor í Dyfl-
lnni, einn mesti þjóðsagnafræðingur, sem nú er uppi, heiðurs-
cioktor og félagi vísindastofnana víða um lönd. Hann er íri í
liúð og hár, snillingur í viðræðulist, bráðfyndinn, en garnan
l'ans er svo græskidaust, að öllum, sem kynnast honum, þykir
' “fint um hann, enda hjálpsamur, svo að af ber. íslendinga elsk-
ar Duilearga um aðrar erlendar þjóðir frarn og hefur reynzt
'nörgum liéðan, sem til írlands hafa farið, mikill haukur í
horni.
Duilearga er eigi aðeins víðfrægur maður, heldur og víð-
ruU. Tvisvar liefur hann komið til íslands og minnist þeirra
eunsókna sem hátiðlegustu kafla ævi sinnar. Tvö náttúru-
ó‘eði þykir honum ísland hafa fram yfir önnur liind: tært loft
°S hreint vatn. Ein af þeim þjóðum, sem Duilearga hefur
s°tt heim og kynnt fræði sín, eru Bandaríkjamenn. Þegar
nn kom hér í síðara skiptið, sagðist honum svo frá, að þar
. estra hefði hann m. a. liitt tvo höfðingja Vesturheims, er
ou látið sér fátt um þann lróðleik finnast, einkum álfasög
ur
■ sem þeir töldu hindurvitni ein. Þjóðsagnafræðingurinn
llski var nú heldur á öðru máli og færði þeim sönnur á, hve
°0tt Væri að eiga huldufólkið sér að vinum, sem hér segir:
Tveir af ágætustu mönnum íra, Douglas Hyde og W. B.
eats> lögðu ungir stund á huldufólksfræði og þjóðsagnasöfn-
“JJ °S gáfu út merkileg rit um þau efni. Álfarnir launuðu
hirUm ^enra meö því að gera hann að förseta írlands, en
utn nreð bókmenntaverðlaunum Nóbels. Þá þögnuðu Vín-
endingarnir og álösuðu ekki hulduþjóðinni meir.
gan var sögð í þeim gamansama tón, sem Duilearga er