Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1967, Page 73

Eimreiðin - 01.09.1967, Page 73
RITSJÁ 253 hnökralaus og trúverðug og einfaldar náttúrulýsingar sannfærandi. Sagan hefst með lýsingu á brúð- kaupsveizlu. Einn af yngri bændum sveitarinnar er að gifta sig og brúð- urinni er heilsað. „Það er gott þegar kvenmaður eins og þú flyzt í sveitina. Svo vikna þeir og strjúka sér um augun. Viðkvæmni þeirra gleður hana og hún er þeim þakklát fyrir hlýjuna í orðum þeirra. Svo er þessu allt í einu lokið og ekkert eftir nema dvínandi söngur upp á vegi.“ Síðan fylgir sagan þremur brúð- kaupsgestum úr hlaði og fylgist með ferð þeirra yfir heiðina. Sá kafli er ef til vill sá bezti í bókinni. Þeir hitta á leið sinni Hervald í Svalvogum, og í liita brúðkaupsölsins hefst orðaskak um meintan þjófnað afdalabóndans, sem síðan leiðir svo til réttarhalda. Grunurinn er veikur og höfundur læt- ur óvissuna lialdast og fellir hvergi dóma fyrr en undir sögulok, að þjófn- aðurinn upplýsist. Manni finnst sam- úð höfundar með sakamanninum vera sú hin sama og nágrannabænda hans. Það er ekki verið að lýsa miskunnar- lausum réttarhöldum og ströngum, heldur virðist svo sem allir vildu að þessi mál hefðu aldrei hafizt. Hervald- ur ríður úr hlaði í fylgd með yfirvöld- unum. Hann kveður son sinn, en eftit stendur kona hans, sterk og óbeygð. Fyrri bækur Indriða hafa leitt til þess, að mikils er að vænta, þegar hafinn er lestur á nýrri bók eftir hann. Þeim vonum bregst Indriði ekki í þessari bók, þótt ef til vill hefði mátt búast við stærra og viðameira verki frá lionum nú. En það er ekki aðal- atriðið, heldur hitt, að Indriði er í stöðugri sókn. Erlendur Jónsson: SKUGGAR Á TORGI. Reykjavík 1967. Jafnan þykja það töluverð tíðindi í íslenzku bókmenntalífi, þegar nýr höfundur kveður sér hljóðs. Svo var og, er Erlendur Jónsson sendi frá sér sína fyrstu ljóðabók, er hann nefnir Skugga á torgi. Erlendur er vel mennt- aður bókmenntamaður og löngu kunn- ur fyrir bókmenntagagnrýni, er hann hefur ritað fyrir Morgunblaðið, ætíð athyglisverða, en oft umdeilda. Þótt Skuggar á torgi sé fyrsta bók Erlendar, er hvergi byrjandamerki á henni að finna. Erlendur virðist mót- aður í ljóðagerð sinni og hafa þar náð þroska. Vinnubrögð hans bera vott um mikla vandvirkni og yfirveg- un og verður það til þess að ljóð hans verða slétt og áfellulítil, en missa jafn- framt þann eldmóð, er svo oft ein- kennir fvrstu bækur ljóðskálda. Eigi að síður er lýriskur blær yfir ljóðum Erlendar og oft kemur stemn- ing augnabliksins fram, ekki hvað sízt í þeim Ijóðum, þar sem skáldið sækir yrkisefni sitt til náttúrunnar. Annars má segja, að Erlendur standi i ljóð- um sínum á tímamótum hins gamla og nýja, bæði livað form og efni snert- ir. Auk náttúrunnar er yrkisefnið hið óbrotna daglega líf og minnir Erlend- ur oft á Jón úr Vör og á tíðum jafn- vel Stein Steinarr. Nú ertu sjálfur orðinn að fögrum bókmenntum og flettir fábreyttri ævi þinni frá blaði til blaðs eins og úreltri skáldsögu. Einna bezt tekst Erlendi upp í nátt- úruljóðum sínum, og nær með sumum þeirra fram sterkum áhrifum. Má til nefna sem dæmi erindi úr ljóðinu Horfnir skuggar, sem gæti ver- ið samnefnari náttúruljóða höfundar:

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.