Eimreiðin - 01.09.1967, Blaðsíða 16

196
EIMREIÐIN
kennslustóll í engilsaxnesku eða fornensku endurreistur 1916 og
Craigie kjörinn prófessor, en starfssvið víkkað, svo að hann gæti
haldið áfram að kenna forníslenzku. Sagt er, að íslenzku hafi hann
mest kennt á heimili sínu.
Eftir heimsstyrjöldina fyrri voru Bandaríkjamenn mjög á hnot-
skóg eftir vísindamönnum á ýmsum sviðum og varð gott til manna.
Árið 1925 tók Craigie boði Chicago-háskóla unr prófessorsembætti,
en tilgangurinn var fyrst og fremst sá, að hann skyldi stjórna því
mikla verki að semja orðabók yfir anreríska ensku. Hann lét af
prófessorsembætti í Chicago 1936, en hafði yfirstjórn á oi'ðabókar-
verkinu þar til bókinni var lokið 1944.
Árið 1925 byrjaði Craigie á orðabók yfir fornskozku, og kom
fyrsta bindi hennar út 1937. Vegna erfiðleika, sem að nokkuru leyti
stöfuðu af heimsstyrjöldinni síðari, gátu þó ekki nema tvö bindi
(stafirnir A—H) komið út undir stjórn lrans. Aðrir urðu til að
ljúka verkinu með þriðja og stærsta bindi bókarinnar, sem kom
1963.
Margur mundi ætla, að málfræðingur svo afkastamikill um orða-
bókasnríð, sem Craigie var, hefði hlotið að takmarka störf sín við
lrrein nrálvísindi, en svo var engan veginn um hann. Hann fékkst
jafnan öðrum þræði við bókmenntir og jafnvel söguleg efni. Fjöl-
lræfi hans sýndi sig meðal annars í skerf þeim, er hann lagði til
íslenzkra og norrænna fræða, og varð þó málfræðin ekki út undan
þar.
Hann birti í októberhefti tímaritsins Scottish Review 1896 rit-
gerð um kvæði og lausavísur fornra norrænna skálda, fyrirsögn
The Poetry of the Skalds. Þar tekur hann upp þá nýjung að þýða
skáldskap þeirra þannig á ensku að halda bragarháttum, stuðlum,
höfuðstöfunr, hendingum og aðalhendingum, svo sem er á frum-
málinu. Telur hann, að list hinna fornu skálda liggi vanalega því
nær eingöngu í forminu, og ef þeir, senr þýða íslenzkar sögur á
erlend mál, treysti sér ekki til að halda því í þýðingum, ættu þeir
helzt að sleppa vísum og kvæðunr. Ritgerð Craigies er mér ekki
tiltæk, og eru þessi ummæli hans hér tekin eftir ritdómi Valtýs
Guðnrundssonar í Eimreiðinni 1897. Sýni af þýðingum Craigies
ásamt vísum á frummálinu eru í ritgerð Snæbjarnar Jónssonar,
„W. A. Craigie“, í Eimreiðinni 1927, sem er endurprentuð með
fyrirsögn „Sir William Craigie“ í bók Snæbjarnar, „Misvindi 1964.
Sama ár og Craigie birti ritgerð þá, er nú var getið, gaf hann