Ægir - 01.01.1939, Blaðsíða 7

Æ G I R
MANAÐARRIT FISKIFÉLAGS ISLANDS
32. árg. I Reykjavík — Jan. 1939 I Nr. 1
Lúðvík Kristjánsson:
Sjávarútvegurinn 1938.
Útgerðarmenn og sjómenn munu ekki
almennt hafa alið bjartar vonir í brjósti
um bætta afkomu á árinu, sem nú er ný
liðið. Sú liefir einnig orðið raunin, að all-
ar vonir í þá átt hafa kollvarpazt, vegna
jnargvíslegra erfiðleika, sem verið hafa
á vegi útvegsins árið 1938.
í lok ársins 1937 létu þeir menn, sem
telja má einna gagnkunnugasta högum
sjávarútvegsmanna, sem sé stjórn S. 1. F.,
orð falla á þá leið í bréfi til ríkisstjórn-
arinnar, að óumflýjanlegt hrun væri
framundan fyrir sjávarútveginn, ef halda
yrði áfram að reka þá atvinnugrein með
fyrirsjáanlegu tapi. Þannig blasti veruleik-
inn grár og kaldur við útgerðarmönnum,
þegar árið 1938 hélt í lilað. Þótt saltfisks-
afhnn á árinu sé talsvert meiri en 1937 og
verðið ýfið hærra, hefir afkoma útvegsins
í engu batnað. Stafar það meðal annars af
því, að síldarafurðir féllu stórlega, sérstak-
lega lýsi, einnig lækkaði verð á hrognum
og þorskalýsi mjög mikið.
Þótt afkoma smáútgerðarinnar væri
engan veginn góð, má telja að hún hafi
verið sæmileg samanborið við afkomu
togaraútgerðarinnar. Hér á landi mun út-
koma stórútgerðarinnar aldrei hafa ver-
ið jafn bágborin sem í ár og hefir hún
þó verið léleg undanfarin ár. Stutt og lé-
ieg saltfisksvertíð og lítill afli á síldveið-
inni, miðað við úthaldstíma, stuðluðu
að þvi, hve togaraútgerðinni varð þungsótt.
Þess var getið til í byrjun ársins, að
verða mundi um 100 þús. kr. tap að
meðaltali á hvern togara á árinu. Þessi
ágizkun mun ekki fara mjög fjarri, og
má á því marka, hversu erfitt togara-
eigendum er orðið um vik.
Örðugleikar útgerðarinnar eru mönn-
um áhyggjuefni, þar sem vitað er, að af-
koma þjóðarinnar á meira undir þessum
atvinnuvegi, en nokkrum öðrum. En þótt
svo sé, hefir ekki enn þá tekizt að fá
þann stuðning sjávarútveginum til handa,
er létt gæti verulega undir þá erfiðleika,
sem hann á við að stríða. Útgerðarmenn
hafa þrásinnis haldið fundi og rætt um
hvaða leiðir væru tiltækilegastar út úr
ógöngunum. Þeir hafa einnig leitað
stuðnings stjórnarvalda landsins og Al-
þingis, en engu fengið um þokað, sem að
gagni mætti koma.
Síðasta Alþingi samþykkti að skipa
milliþinganefnd, til þess að athuga
rekstur og afkomu togaraútgerðarinnar
og gera tillögur um, hvað gera mætti
henni til styrktar. Fyrir tilmæli aðalfund-
ar S. 1. F. í september, varð úr að nefndin
rannsakaði einnig afkomu smáútgerðar-