Ægir - 01.01.1939, Blaðsíða 44

38
Æ G I R
dýpið liðlega 10 fet um stórstraumsfjöru,
en tæp 15 fet um flóð. Öldubrjótur sá, er
byrjað var á vorið 1937, var lengdur um
20 m., og er garðurinn nú alls tæpir 100
m. á lengd. Unnið var við þessar fram-
kvæmdir á árinu fyrir tæpar 41 þús. kr.
Þorlákshöfn. Á skerinu sunnan við
Syðrivör var gerð 45 m. löng og 4 jn.
breið bryggja úr steinsteypu. Bryggjan
nær fram á 1 in. dýpi um fjöru. Vörin
var jafnframt hreinsuð og breikkuð.
Kostnaður 13453 kr.
Stafnes. Þar var endurbyggð báta-
bryggja. Kostnaður þess verks varð 4275
krónur.
Gerðar í Garði. Sjóvarnargarðurinn
var lengdur um 17 m. Auk þess var
bryggjan lengd um 19 m. Kostnaður um
8 þús. kr.
Reykjavík. Ýmsar umbætur voru gerð-
ar þar á höfninni og lialdið áfram með
að lengja Ægisgarðinn.
Vitabyg'ging'ar.
Ljóstæki voru sett upp í vitana i
Málmey og Grímsey, en báðir þessir vit-
ar voru byggðir árið áður. Báðir vitarn-
ir eru gasglóðarnetsvitar. Grímseyjarvit-
inn á að lýsa um 20 sjóm., en Málmeyjar-
vitinn rúmar 18 (i hvíta ljósinu).
Hvanneyjarvitinn við Hornafjörð var
endurbyggður og hækkaður. Vitinn á nú
að lýsa 12 sjóm.
Brimnesvitinn við Seyðisfjörð og
Hafnarnesvitinn við Fáskrúðsfjörð voru
báðir endurbvggðir á árinu, en verða
ekki fullgerðir fyrr en á næsta sumri.
Á báðum þessum stöðum liefir verið olíu-
ljós áður, en báðum verður nú brevtt í
iitla gasvita.
Við Knararás, austan við Stokkseyri,
var byggður hár vitaturn. Þessi viti verð-
ur ein hæsta vitabygging á landinu, vænt-
anl. ca. 25 m. upp í Ijós og fyrsti vitinn,
sem bvggður er úr járnbentri stein-
stevpu. Hann verður væntanlega full-
gerður næsta sumar.
Landhelg'isgæzlan.
Ararðskipið „Ægir“ var við almenna
gæzlu fyrir ströndum landsins allt árið,
en um sumarið einkanlega fyrir Norður-
landi. „Þór“ var ekkert við gæzlu á ár-
inu, nema livað liann var yfir vetrarver-
tíðina við Vestmannaeyjar, og annaðist
þá jafnframt björgunarstörf og gæzlu
veiðarfæra. Mánaðartíma um sumarið
var hann við fiskirannsóknir. Eitt nýtt
vélskip bættist við varðskipaflotann, sem
sé „Óðinn“. —- Með komu lians, eru
hafnar framkvæmdir í anda þeirrar stefnu
í landhelgismálum, að láta mótorbáta
annast landhelgisgæzluna að mestu leyti.
Ef framhald þessara framkvæmda verð-
ur svipað byrjuninni, er almennt litið
svo á, að landvörnum þjóðarinnar verði
teflt í voða. — „Óðinn“ var við gæzlu frá
því liann kom og út árið. Um vetur-
inn og liaustið var hann aðallega við
Suð-Vesturströndina, en fyrir Austur-
landi um sumarið. Tveir vélbátar voru
leigðir til þess að vera við gæzlu. Annar
þeirra var björgunarskútan „Sæbjörg",
sem var fyrir Norðurlandi mikinn hluta
sumars, en hinn var „Gautur“, og var
hann aðallega fyrir Vesturlandi, einkum
fvrir Vestfjörðum. Einnig voru leigðir
bátar eina og eina ferð, þegar kvartað var
undan veiðiþjófum í veiðistöðvunum, og
varðskipin voru hvergi nálæg.
Alls voru kærð 3 skip á árinu og voru
tvö af þeim enskir togarar, en það þriðja
var ísl. dragnótabátur. Samkvæmt dóm-
um Hæstaréttar voru 6 togarar sektaðir
á árinu, og höfðu þeir allir verið teknir
i landbelgi árið áður.