Ægir - 01.01.1939, Blaðsíða 37

Æ G I R
31
kr., og er það 1 210 þús. kr. meira en síð-
astl. ár.
Þrátt fyrir það, að ákveðið var fast verð
á ísfiski í Þýzkalandi, fóru togararnir
þangað fleiri ferðir en nokkru sinni áð-
ur. Stafar það af því, að þangað er liægt
að selja þann fisk við góðu verði, sem er
lílt seljanlegur á enska markaðnum, svo
sem ufsa, karfa o. fl. Einnig ræður það
nokkru um, hve fiskur á þýzka markað-
inn er jafnan fljót teknari en fiskur á
hrezka markaðinn. Undanfarin 5 ár liafa
ferðir togaranna til Þýzkalands og meðal-
sala í ferð verið sem hér segir:
Meðalsala
Ár Ferðir í ferð, £
1938 55 1441
1937 41 1763
1936 40 1909
1935 35 1895
1934 31 1618
Eins og tafla þessi her með sér, liefir
salan aldrei verið jafnlítil og í ár, og á það
rót sína að rekja til þeirra ráðstafana,
sem áður er getið. Meðalsala í ferð hefir
lækkað frá fyrra ári um 322 £. Ef litið
er á töflu XVII, sést að meðalverð allra
fisktegundanna liefir lækkað stórlega, og
að sameiginlegt meðalverð er nú aðeins
66 aurar pr. kg, en var 76 pr. kg. árið á
undan. Má af þessu marka, hve liægt er
að gera sér litlar vonir um hagstæðan
markað fyrir ísfisk í Þýzkalandi, miðað
við það, sem áður var, ef ekki tekst að fá
neinu um þokað frá því, sem nú er.
Togararnir stunduðu allir isfiskveiðar
á árinu, nema þrír, og var samanlagður
úthaldstími þeirra 4.578 dagar, og er það
506 dögum færra en fyrra ár. Allur lifr-
arafli ísfisktogaranna varð 7.241 tn.
I-engst voru ísfiskveiðar stundaðar á ár-
inu í 252 daga, og fór það skip 11 ferðir
til útlanda og seldi fyrir 1307 £ í hverri
ferð að meðaltali. Hæsta meðalsala í ferð
var 1613 £, en lægsta 746 £.
Togararnir fóru flestar ferðir (35) í okt-
óber, eins og árið áður. Hæsta meðalsala
á árinu var í febrúar, 1574 £, en fyrra ár
var hæsta meðalsalan í október og var
þá 1625 £.
Hraðfrystihús og dragnótaveiði.
Dragnótaveiðin hyrjaði ekki almennt
fvrr en 15. mai. Nokkrir bátar voru þó
farnir af stað fyrir þann tíma. Fjrrstu dag-
ana eftir að landhelgin var opnuð, var
víðast livar sæmilegur afli, einkum þó á
Ólafsvík og Skarfsvík. I hyrjun júnimán-
aðar fóru flestir sunnanhátarnir norður
fyrir land, en fengu mjög litla veiði. Bát-
arnir, sem kyrrir voru syðra, fengu reyt-
ingsafla þennan mánuð. Víðast livar var
rýr afli í júlímánuði. Nokkrir bátar veiddu
þó allvel í Hvalfirði. Mun það í fyrsta
skipti að dragnótabátar reyna að veiða þar.
Sumstaðar á Vestfjörðum var lalið vera
lalsvert af kola, en erfitt að komast niður
á hann vegna steinbíts. í ágústmánuði
veiddist sama og ekkert af kola, livar sem
leitað var. September var heldur skárri,
en livergi gat þó veiði talist verulega góð.
Talsverl veiddist af skarkola í lagnet í
Önundarfirði, eða rúmar 24 smál. Var
megnið af því stór koli og feitur, eða mjög
lítið fvrir neðan 375 gr. Af lagnetjaafl-
anurn veiddi l)óndi einn frá Flateyri 10
smál. og nam verðmæti þess 4183 kr.
Veiðina stundaði hann frá júlíbyrjun til
októberloka og sótti alltaf á árahát. Jafn-
an veiddi hann í 20 net, og liafði engan
sér til aðstoðar, nema tvær dætur sínar,
háðar innan við fermingu. Veiði þessa
eina manns er svo mikil, að hún mun
af flestum þykja athyglisverð, og meiri en
lítil húhót er það einum hónda að afla
fyrir röskar 4 þús. kr., með eigi meiri til-
kostnaði en hér er um að ræða.
A árunum 1884—1904 stunduðu Dan-