Ægir - 01.02.1945, Qupperneq 25

Æ G I R
47
Skipting aflans á ínánuðina var ekki
ýkjamiklum breytingum háð. Þó voru
tveir fyrstu 1 mánuðir ársins áberandi
lægstir, en aftur á móti var maí hæstur.
Um þriðji hluti aflans kom á tímabilið
marz—mai, eða seinni hluta vetrarvertíð-
arinnar. Skýringarinnar á hinu litla afla-
magni í janúar og febrúar er að nokkru
leyti a. m. k. að ieita í því, að í þeim mán-
uðum voru flest skipanna frá veiðum af
ýmsum orsökum, aðallega sakir viðgerða.
Kom um þriðji hluti legudaga togar-
anna á árinu á þá tvo mánuði. Aftur á
móti voru legudagarnir fæstir í apríl og
maí svo og desember.
Tvær fisktegundir voru yfirgnæfandi í
togaraaflanum á árinu. Voru það ufsi og
þorskur (sbr. töflu XVIII). Stærstur var
hluti ufsans 48.8% af aflanum, en þorsk-
urinn með 37.6%. Næst lcom ýsan með
7.5% og karfi með 2%. Aðrar tegundir
voru ekki teljandi. Allir flatfiskarnir
námu tæplega 1%. Það, sem talið er í töfl-
unni ósundurliðað, mun aðallega hafa ver-
ið steinbítur, keila, langa og skata.
Þorskaflinn var aðallega á vetrarver-
tíðinni, og að undanteknum marzmánuði
var hann yfirgnæfandi, en í þeim mánuði
uði var ufsinn rúmlega 62% af aflanum.
Mestur varð ufsaaflinn hlutfallslega um
sumarið og' haustið og komst allt upp í
75% i nóvember.
r
4. Isfisksala.
Siglingar togaranna með ísvarinn fisk,
svo og annarra skipa, voru með svipuðum
hætti og árið áður.
Alls íoru togararnir 387 söluferðir með
fisk, en 336 árið áður (sbr. töflu XVII).
Hafa aldrei verið farnar fleiri söluferðir
á einu ári að undanteknu árinu 1940. Var
tala ferðanna mest seinni hluta vetrarver-
tíðarinnar, enda er þá að jafnaði mestur
aflinn. Flestar voru ferðirnar i maí, 47 að
tölu.
Seldu togararnir eins og áður fisk sinn
á markaði í Bretlandi og voru þar að sjálf-