Tímarit lögfræðinga - 01.09.1951, Side 41

ÓLAFUR LÁRUSSON:
Lögbókarfrumvarp Vindings Kruse
Á móti lagamanna frá Norðurlöndum, sem haldið var
í Kaupmannahöfn sumarið 1948, gerðist sá fátíði at-
burður, að einn fundarmanna, Vinding Kruse prófessor
í Kaupmannahöfn, lagði fyrir fundinn frumvarp að borg-
aralegri lögbók, er hann ætlaðist til, að yrði lögtekin á
öllum Norðurlöndum, í Danmörku, á Finnlandi, á Is-
landi, í Noregi og í Svíþjóð, þannig að þessar fimm þjóðir
eignuðust allar samhljóða lögbækur hins borgaralega rétt-
ar. Frumvarp þetta hafði hann sjálfur samið af eigin
hvötum og án þess að nokkurt stjórnarvald hefði falið
honum það. Sú hugmynd, að settar yrðu samhljóða lög-
bækur á öllum Norðurlöndum, er að vísu eigi ný, svo sem
síðar verður vikið að, en Vinding Kruse hefir orðið fyrstur
manna til þess að gera slíka bók úr garði, og allir, sem
eitthvað þekkja til þess, hversu vandasamt verk lagasmíði
er, og hversu augu sjá þar að jafnaði betur en auga, geta
skilið, hversu mikinn stórhug til þess þarf, er einn maður
tekst á hendur að semja heila lögbók. Hversu sem menn
kunna að dæma um þetta verk Vindings Kruse að öðru
leyti, og hvaða skoðanir, sem menn kunna að hafa á nyt-
semi lögbóka almennt eða hversu tímabært það sé, að koma
fullri réttareiningu á um Norðurlönd á sviði hins borgara-
lega réttar, þá ættu allir að geta látið hann njóta þeirrar
sæmdar, sem þessi stórhugur hans verðskuldar. Það er
kunnugt af fyrri verkum hans, að hann er óvenjulega af-
kastamikill rithöfundur, og hafa fáir norrænir lögfræð-
ingar jafnazt á við hann að því leyti, og enn ber þetta
verk hans vott um hina miklu starfsorku hans, því að hann
samdi frumvarp sitt á einum tveimur árum, og myndi það
vera á fárra manna færi. Mér hefur líka virzt, að flestir
þeirra manna, sem minnzt hafa á þetta verk í riti, viður-
kenni þetta fullkomlega, enda þótt þeir hafi ýmislegt út á