Tímarit lögfræðinga - 01.06.1957, Blaðsíða 51

þeim, cr fjalla um akstur mcð áfengisáhrifum og ákvæð-
um þeim, cr fjalla um akstur án lögboðinna ljósatækja.
Talið var ósannað, að ákærður liefði verið undir áhrif-
um áfengis, og var hann þvi sýknaður að því levti, en
sakfelldur fyrir hitt brotið. Talið var, að hæfileg viður-
lög fyrir það hrol hefði verið áminning og refsing látin
niður falla.
(Dórnur sakadóms Rvk. 22. febr. 1957).
Ákæra um brot gegn lagafyrirmælum um bifreiðastæði.
Önóg birting fyrirmæla lögreglu. Sýkna.
Akærður iiafði skilið hifreið sína eftir mannlausa á
Hverfisgötu eina klukkustund samflevtt. Svo hagar til við
Hverfisgötu, að viða standa liúsin sunnan við götuna
allmikið út í götuna og þrengja þar akbrautina að mun.
Stóð bifreið ákærðs fvrir utan liús sem svo er ástatt um.
Með auglýsingu 31. október 1951 liafði lögreglustjóri
tilkvnnt, að bannaðar væru stöður bifreiða við suðurgang-
stétl Hverfisgötu á þeim stöðum þar sem gatan hefur
ekki fulla breici-d. Jafnframt höfðu gangstéttarbrúnir
verið málaðar rauðar þar sem svo hagar til. Var ákærð-
ur í ákæruskjali talinn hafa gerzt brotlegur við 1. mgr.
28. gr. lögreglusamþykklar fyrir Reykjavík og 1. mgr. 5.
gr. umferðarlaga, en ákvæði þessi mæla fyrir um skyldu
vegfarenda til að fara eftir umferðarmerkjum og fvrir-
mælum lögreglunnar.
Dómurinn leit svo á, að cigi yrði beitt ákvæðum fyrr-
nefndrar auglýsingar lögreglustjóra. þar eð hún hefði
eigi vcrið birt lögum samkvæmt. Hún liafði einungis
verið birl i daghlöðum hæjarins. en ekki i Stjórnartið-
indum né Lögbirlingablaði. Hin rauða málning á gang-
stéttarbrúninni, ])ar sem ákærður skildi eftir bifreiðina.
var eigi talin umferðarmerki i skilningi fyrrnefndra
ákvæða lögreglusamþykktar og umferðarlaga, enda liafði
Timcirit lögfrœöinga