Tímarit lögfræðinga - 01.10.1985, Síða 22

óheimil án samþykkis hennar og loks eftirgerð á áður framkvæmdri
upptöku útvarps. Þessi réttindi sæta, eftir því sem við getur átt, sams
konar takmörkunum og höfundarréttindi, sbr. 2. málsgr. 48. gr.
4.4. Ljósmyndir, sem ekki teljast til listaverka.
Höfl. veita Ijósmyndum nokkra vernd, þótt ekki sé um ljósmyndir
að ræða, sem teljast til listaverka, sbr. 1. málsgr. 49. gr. Eftirgerð
þeirra er óheimil án samþykkis rétthafa og rétthafi á rétt til þóknun-
ar, ef ljósmynd er birt opinberlega í atvinnuskyni eða ávinnings. Opin-
ber birting er hins vegar almennt heimil. Eftir því sem við á, sæta þessi
réttindi samkv. 49. gr. sömu takmörkunum og höfundarréttindi sam-
kv. II. kafla höfl., sbr. 2. málsgr. 49. gr.
4.5. Vernd rita samkv. 50. gr. höfl.
Sjá Bernitz o.fl.: Immaterialratt, bls. 61-62, Weincke: Ophavsret, bls. 114-115, Karnell:
Upphovsrattens katalogskydd i NIR 1972, bls. 248-260, og Kataloghöjden igen í NIR 1973,
bls. 51-55, Bergström: Kataloghöjd — en nyhet som kan avvaras? í NIR 1972, bls. 393-397,
og Lund: Grcnscdragningen mellem opphavsrettslig bcskyttelse og vern efter katalogreglen
í NIR 1981, bls. 318-327.
I 1. málsgr. 50. gr. segir, að óheimil sé eftirprentun og önnur eftir-
gerð útgefins rits, sem reglur um höfundarrétt taki ekki til, uns 10 ár
séu liðin frá næstu áramótum eftir útgáfu. Hér er um að ræða vernd
til handa ritum, sem ekki ná því að vera verk. í greinargerð með frv.
til höfl. segir, sbr. Alþt. 1971, A-deild, bls. 1805-1306, að vernd höf-
undarréttar nái ekki til rita, sem hafi aðallega að geyma upplýsingar
um tilteknar staðreyndir, svo sem sé um ýmsar skrár eða töflur. Rétt
þyki samt að láta þá vinnu, sem þar felist að baki, njóta nokkurrar
verndar.
Samkvæmt orðalagi 50. gr. njóta útgefin rit þeirrar verndar, sem
þar er um að ræða. Orðalagið er þarna til muna rýmra en á samsvar-
andi ákvæðum í höfundalögum hinna Norðurlandanna. Eru þar til-
greind rit, sem geyma mikið safn upplýsinga, svo sem töflur og skrár,
sbr. 49. gr. dönsku höfl., 49. gr. sænsku höfl., 43. gr. norsku höfl. og
49. gr. finnsku höfl. Verður heldur ekki talið, að 50. gr. veiti hvaða
ritum sem er umrædda vernd. Með hliðsjón af ofangreindum skýring-
um í greinargerð verður að skýra 50. gr. svo, að viss lágmarksvinna
verði að liggja riti til grundvallar, til þess að það njóti verndar sam-
kvæmt ákvæðum hennar.
92