Búnaðarrit - 01.01.1940, Síða 28
26
BÚNAÐARRIT
lega verið minna en ca. 650 jn3. Allur hefir hann
verið grafinn í gegnum skriðu, og vafalaust hefir
miltið vatn tapast úr honum niður í jarðveginn.
7. Stiflugarður hefir verið byggður í sambandi við
síðastnefnda vatnsveituskurði, í gömlum árfar-
vegi. Hlýtur hann að hafa verið a. ni. k. 2 m
hár í miðjunni til þess að ná tilætluðum verkun-
um, miðað við núverandi staðhætti. Lengd hans
er um 40 m og rúmmálið hefir sennilega verið
ca. 300 m3. Þó telur Jón að botn árfarvegsins
hafi hækkað frá því í hans ungdæmi og vel getur
verið að garður þessi hafi verið stærri.
8. Vatnsveituskurður um Tíðaskarð. Nú er sá skurð-
ur 145 m að lengd og 1500 m3 að rúmmáli. Nokk-
ur hluti hans er um 10 m breiður að ofan og
dypt hans þar um 3,5 m. Til endanna grynnkar
hann og mjókkar. Hann er grafinn gegnum mel-
hrygg í Vatnsdalshólum.
Á þessu verki hefir Ólafur byrjað, en sonur
hans, Jón, þó framkvæmt það að mestu. Þó er
það vitað að Ólafur komst svo langt, að fá a. m. k.
einu sinni flóð gegnum skurðinn, norður á engið.
Minnsta stærð skurðsins, sem hugsanleg er til
þess að það tælcist, mun vera 250—300 ms. Mið-
ast þá við að dýpi skurðsins hafi verið 1 meter
minna en nú, og að flái skurðsins hafi verið
mjög lítill.
I>. t. Másstöðum 2. apríl 1939.
Pétur Pétursson,
(trúnaðarm. D. í.)
Allar þær jarðarbætur sem skýrslan ræðir um voru
gcrðar á árunum 1844—1867. Hallamælingar gerði
Ólafur allar sjálfur með hallamæli sem hann bjó til.
Hanu setti 2 löng og mjó meðalaglös, sitt ofan í hvorn
enda á trépípu, sent hann bjó til. Tappi var í báðuin