Búnaðarrit - 01.01.1940, Side 42

40
BÚNAÐARRIT
stóð nú yfir hinn versti harðindakafli, sem kom á
síðastliðinni öld, eða í minni núlifandi manna þ. e.
frá hausti 1880 til hausts 1887.
4. Fiskirækt: Árið 18(56, hinn 5. júlí, kaus félagið
nefnd „til betrunar fiski, silungs og laxveiða.“ Starf-
aði sú nefnd um nokkur ár, að minnsta lcosti til árs-
loka 1869. Ekki verður glöggt séð af fundarbókunum
livað sú nefnd starfaði, því í fundargerðunum er
oftast vitnað í nefndarálitin, en þau hefi ég ekki getað
náð í. En sjá má þó, að fyrir nefndarmönnunum
liefir vakað, að koma á fiskveiðasamþykktum víðar
cn á einum stað. Ennfremur að til orða hefir komið
með þilskipaútveg, en áreiðanlega ekkert af því orðið.
5. Kornforðabúr:
Á fundi félagsins að Miðhúsum 11. júní 1867,
stakk stúdent P. Vídalín upp á því, að félagið gengist
fyrir að stofnað yrði kornforðabúr í hverjum hreppi
sýslunnar til að fyrirbyggja skepnufelli og hjálpa
mönnum i matarþröng. Tók fundurinn málinu vel og
kaus nefnd i það, þá: séra J. Kristjánsson í Slein-
nesi, Ásgeir alþm. Einarsson Þingeyrum, séra Pál
Jónsson á Höskuldsstöðum, lneppstjóra B. Blöndal
Hvammi, J. Guðmundsson á Holtastöðum, Erlend
Pálmason á Tungunesi og alþm. J. Pálmason í Stóradal.
Svo virðist sem þessi nefnd hafi annað hvort ekki
haft mikinn áhuga fyrir stari'i sínu eða lienni af
öðrum ástæðum orðið lítið ágengt.
IV. KAFLI
Um stjórn félagsins o. fl.
Árið 1870 varð félagið fyrir þvi staka óhappi að
missa svo að segja í senn, bæði forseta sinn og vara-
forseta. Varð það á þann hátt að aðalforsetinn Christ-
iansson var skipaður amtmaður yfir Norður- og Aust-
uramtinu og varð því að yfirgefa sýsluna, en varafor-