Búnaðarrit - 01.01.1940, Qupperneq 48

46
BÚNAÐARRIT
ég, að taka fósturbarns hafi noklcurntínia betur
heppnast, enda þótt félagið bæri ekki gæfu til þess
að semja svo við Torfa, að hann reisti fyrirmyndar-
búið í Húnavatnssýslu. Lái ég Húnvetningum ekki,
þótt þeir gætu ekki fylgzt með stórhug Torfa. Það
reyndist heilu amti og jafnvel öllu landinu fullörðugt.
— Frá sjónarmiði Torfa virðist ekki ólíklegt, að lak-
ast hafi honum fallið það ákvæði að geta átt von
á því, að þurfa að skila búinu aftur með sömu dala-
tölu eftir mati og að þess vegna hafi hann orðið óvæg-
ari í peningakröfum sínum til þess, því ekki mun
skap lians hafa verið þannig, að hann hefði unað þvi
vel að skila búinu og sjá máske annan taka við
stjórn þess.
Fyrir 5 árum var mér algerlega ókunnugt um að afi
minn Ólafur á Sveinsstöðum hefði verið nokkurn
hlut riðinn við Bún. Hún. eða stofnun þess. En fyrir
viðburðanna rás hefi ég knúizt til að kynna mér all
rækilega sögur fyrst Búnaðarfélags Sveinsstaðahrepps
og svo Bún. Hún. Við samanburð á þessum sögum og
ýmislegt, sem ég veit úr æfi og fari afa míns, er það
orðin föst sannfæring mín að Ólafur á Sveinsstöðum
hafi verið eldfimasta ögnin á eldspýtu þeirri, ef svo
mætti nefna, Bún. Hún., sem kviknaði á við núning
J. P. Havstein amtmanns. Og hefði Ólafs ekki notið
við mundi hvorugt þessara félaga hafa stofnað verið
á þeim tíma. Sömuleiðis er það trú mín, að þótt Bún.
Hún. væri stol'nað, hefði samt hugmyndin um stofnun
fyrirmyndarbús, með Torfa sem bústjóra, ekki komið
fram, hefði Ólafur misst starfsþrek sitt 2 árum fyrr
en hann gerði.