Búnaðarrit - 01.01.1940, Page 71

Hvernig borga ærnar fóðrið sitt?
Eftir Halldór Pálsson, Nesi.
Hún er kunnari en frá þurfi að segja gamla setn-
ingin „láttu tvö strá spretta þar sem áður spratt
eitt“ en hún er síung og hefir gildi sem einkunar-
orð bóndans, ekki einungis í grasrælctinni, heldur
lika við hverskonar ræktun og hverskonar starf, sem
miðar að því að auka aflcöstin.
Ég hefi í allmörg ár liaft yfirlit yfir, hve miklu
fóðri ég hefi eytt í sauðfé mitt, og hvað það hafi
gefið mér í aðra hönd. Tilgarigurinn með þessu er
meðal margs annars sá, að eiga hægra með að sjá
á hvern hátt ég get haft sem mestan arð af ánum,
með sem minnstri fóðureyðslu. Og skýrsluna birti
ég af því ég álít að þessu líkar skýrslur þurfi allir
bændur að halda. Af þeim má milcið læra, og ég
l'ullyrði að hver sem fer að halda slíkar skýrslur
hefir hæði ánægju og gagn af.
Hér sést fóðureyðsla ánna í Nesi í undanfarin
nítján ár. Hún er misjöfn frá ári til árs. Engin af-
burðahörð ár hafa þó komið á þessu árabili, og þeg-
íir menn líta á skýrsluna og minnast þess að á henni
sést ekki sú hámarlcs fóðureyðsla sem gera má ráð
fyrir í aftakavetrum, þá verður væntanlega ljóst, hve
mikið þarf að vera til á haustnÖttum, til þess að
ásetningurinn sé tryggur. En fyrri er ekki vel, en hver
hóndi er birgur af fólki og viðbúinn að taka á móti