Búnaðarrit - 01.01.1940, Qupperneq 118

116
BÚNAÐARRIT
Þórustaðir. Þórustaðabúið er elzta sauðfjárræktar-
biíið, sem nú nýtur styrks. Þar er sami fjárstofninn
og var áður á Leifsstaðabúinu gamla.
Þórustaðaféð er Þingeyskt að uppruna. Það hefir
marga kosti. Ærnar eru yfirleitt vænar og fallegar
útlits og eru, sem eigi er minna um vert, góðar mjólk-
urær. Skýrslur búanna að undanförnu sýna, að féð
liefir verið vel fóðrað, enda gefið mikinn arð, eink-
um þegar tekið er tillit til staðhátta, sem hefir verið
nokkuð lýst hér að framan. Fóðureyðsla pr. kind er
ávallt mikil á Þórustöðum, enda er vetrarbeit þar
mjög lítils virði.
Þórustaðaféð er allt hyrnt, og flest gulleitt í and-
lili og á fótum en ullin hvít. Samt eru til þar nokkrir
einstaklingar hvítleitir en þó með dökkum dröfnum
i ándliti.
Ullin á Þórustaðafénu er yfirleitt fremur fín og
toglílil eins og oft er á Þingeysku fé, og rétt í meðal-
lagi að vöxtum.
Féð á Þórustöðum er fremur vel vaxið, það hefir
góða bak- og malabyggingu en sumt af því er ot'
þunnvaxið um bóga.
Mikil skyldleikarækt hefir verið viðhöfð á Þóru-
stöðum fram til síðustu ára og er hætt við, að það
hafi valdið nokkru um, að dilkar þar voru farnir að
verða seinþroska. Nú hefir verið reynt að fá hrúta
frá Helluvaði í Mývatnssveit og vona ég að það verði
til bóta, en ennþá er of lítil reynsla fengin um það.
Margt kynbótafé hefir verið selt frá Þórustöðum
og gefist mörgum vel, þótt hægt sé að benda á ein-
staklinga, sem reynzt hafa miður vel, en slíkt hlýtur
ávalt að koma fyrir, ef mikið er selt af lömburn til
kynbóta.
Ég vænti góðs af áframhaldandi ræktun Þóru-
staðafjárins.
Hrafnlcelsstaðir. Hrafnkelsstaðabúið er sérstakt í