Dvöl - 01.01.1938, Page 72

6b
D V ö L
— mér þykir svo vænt um fjól-
ur og rósir.
Stúlkan frá Arles*)“
Bréfið stóðst nú reyndar ekki
sterka gagnrýni. Það voru í því
ritvillur og önnur smá-lýti, sem
hér koma ekki fram. Myndin
stóðst aftur á móti alla gagnrýni,
hún var blátt áfram yndisleg. Og
þess vegna flýtti ég mér líka í
áttina að næstu blómasölukonu,
þótt ég væri tuttugu mínútum of
seinn.
,,Fjóluvönd og fimm rauðar rós-
ir, takk!£< hrópaði ég með öndina
í hálsinum og veifaði tuttugu
franka seðli — blómin eru dýr
snemma vors.
,,Því miður, svaraði hún, „en
mega það ekki vera liljur eða túlí-
panar?“
Ég hljóp að næsta blómavagni
og veifaði tuttugu franka seðlin-
um.
„Því miður, ekki fjólur og rauð-
ar rósir“, var svarað, „en túlí-
panar og liljur, og auk þess —
nei, bíðið augnablik, herra minn
— krókus — —“
En ég beið ekki. Ég hljóp frá
blómavagni til blómavagns og
veifaði seðlinum, en það reyndist
árangurslaust.
Ég var orðinn tuttugu og sjö
mínútum of seinn, þegar ég sneri
mér til fjörlegrar blómasölustúlku
*) Arles er smábær i Suður-Frakk-
landi. Þýð.
við aðalinngang Luxemburggarðs-
ins.
„Uppselt í dag, herra minn,
uppselt í dag — það er óhemju
eftirspurn eftir rauðum rósum og
fjólum hér í nágrenni Luxem-
burggarðsins, síðan við fundum
upp á því snjallræði að auglýsa í
„Sourire“, og svara öllunr bréf-
um, sem bárust. En komið aftur
á morgun, herra minn, og kaup-
ið rósir og fjólur, en komið hálf-
tíma fyrr, því að það verður einnig
stefnumót á morgun — stefnu-
mót stundvíslega klukkan sjö á
hverjum degi í allt vor!“
Ég gekk inn í Luxemburggarð-
inn. Sólin var að hníga til viðar.
Hallfleyttir geislar hennar gáfu
vatninu í gosbrunninum margvís-
lega liti. Á bekkjunum í garðin-
um sat fjöldi manna með fjólur
í hnappagatinu og rósir; í höndum
— þeir höfðu auðvitað allir komið
á stefnumótið!
V. J. þýddi.
Þögn, þolinmæði og bros kemur
mörgu málinu fram.
Reglusemin stjórnar heiminum.
Tékkneskir málshœttir.
Tii eru sannindi, sem engir reið-
ast, og sannindi, sem engir geta fyr-
irgefið.
Þú hefir meiri ástæðu til pess að
óttast óhreinlyndan vin, hcldur en
hamstola óvin.